الحلقة 13 من قصة: لم يكن الأخير
الحلقة 13 من قصة: لم يكن الأخير
اليوم 1/8 بعد مروه 17 يوم على وفاة احسان
علياء قررت تكسر صمت ليلى ومصطفى عن موضوع تأجيل فرحهم ..علياء وليلى قاعدين مع بعض بيشربو قهوه
علياء:ليلى انا كنت عاوزه اتكلم معاكى فى موضوع
ليلى:فى ايه
علياء:انا عاوزكى انتى ومصطفى تعملو فرحكم
ليلى:ازى ياعلياء عمو إحسان…
علياء:عمو احسان لو كان هنا كان قال كده برضو وكمان انا بصراحه زهقت من قاعدتك معايا عاوزه ارجع اقعد فى الاوضه لوحدى بقى
ليلى(تبتسم):بقى هى الحكايه كده بقى …زهقتى منى يعنى
علياء:ليلى متقلبهاش هزار انا عارفه انا مامتك مضايقه من موضوع تأجيل الفرح
ليلى:هى ماما اتكلمت معاكى انا قولت لها…..
علياء:هى ماقلتش حاجه انا عاوزكى تعملي فرحك …انا اللى عاوزه افرح بيكى بقى
ليلى:افرح بيكى ..كنت فاكره محدش بيقول الكلمه دى غير تيته
علياء:طب يلا يابنتى قومى اطلبى مصطفى قولى له
ليلى:بس …(مصطفى يتصل بليلى)ايه ده مصطفى
علياء:كويس علشان تقولى له
ليلى:خلى الكلام ده بعدين ….الو
مصطفى:حبيبى وحشتينى
ليلى:وانت كمان
علياء :يلا قولى له…قولى ..يلا
ليلى بصوت واطى :بس …مش دلوقتى
مصطفى :فى ايه انتى بتكلمى مين
علياء اخدت التليفون من ليلى:هاتى انا هقوله…مصطفى هاى انا علياء
مصطفى:هاى علياء ازيك
ليلى حاولت تشد الموبيل من ايد علياء بس معرفتش:علياء هاتى الموبايل
علياء :استنى شويا…ايه يامصطفى انتو مش هتتجوزوا وتخلصونا ولا ايه
ليلى:هاتى الموبيل بقى(وشدته من ايدها وفضلو يتخانقو على الموبيل)
علياء شدت الموبايل وطلعت تجرى :عاوزه الموبايل تعالى خديه
ليلى تجرى ورها :علياء تعالى هنا ..هاتى الموبايل بقولك
مصطفى:ليلى علياء فى ايه حد يرد عليا(سامع صوتهم وهم بيتخانقو على الموبيل وبيضحكو)
علياء:بصى لو مش ناويه تتجوزى يبقى مش هتاخدى الموبايل
ليلى:لا هعرف اخده وهوريكى هعمل فيكى ايه لما امسكك بس
مصطفى:ليلى ردى عليا طب وبعدين قطعو بعض براحتكم
(تجرى وراها وتمسكها وتزغزغها …الموبيل يقع منها ويفصل)
علياء:ههههههه خلاااااااااص خلاص هههههههههه مش هعمل كده تانى
ليلى:كنت فكرانى مش هوصلك
علياء:ههههههههه كفايه بقى ههههه طب مصطفى لسه على التليفون
ليلى سابت علياء ومسكت الموبيل :الو ايو يامصطفى ….الو …فصل(شغلت الموبيل واتصلت بمصطفى)
مصطفى:خلصتى عليها خلاص
ليلى:ايه …اه انت عارف حبيبتك
مصطفى:انتى هتقولى الله يرحمها علياء كانت طيبه والله
ليلى:انت معاها عليا …خليها تنفعك
مصطفى:طيب انا هقفل دلوقتى علشان انا مشغول
ليلى:اوك
مصطفى:لما اخلص شغل هعدى عليكى عند علياء
ليلى:اوك هستناك….سلام
مصطفى:سلام
مصطفى لما خلص شغل راح على بيت علياء ولما دخل قابل علياء
مصطفى:هاى
علياء:هاى
مصطفى:ازيك دلوقتى
علياء:تمام الحمد لله
مصطفى:امال فين ليلى
علياء:لسه بتجهز ….بصراحه كويس انها مانزلتش علشان انا عاوزك فى موضوع
مصطفى:خير
علياء:انا عاوزه تعملوا فرحكم وماتاجلوش اكثر من كده … انا عارفه انه الفرح اتاجل علشانى وعلشان خاطر وفاة بابا وعلشان كده انا بقولك انا نفسى افرح شويه وياريت تعملو فرحكم بقى
ليلى تجى وتسمع كلام علياء
ليلى:انتى لسه بتتكلمى فى نفس الموضوع ..انا قولتك احنا مش هنعمل الفرح دلوقتى
علياء:ليه اذا كان انا بقولك اعملي الفرح
ليلى:انت بنسبه لى زى اختى ماحبش ابدا انى اعمل فرح وانا عارفه انك مش هتقدرى تفرحى معايا
علياء:ليلى الموضوع مش انا وانتى بس مامتك وبابكى عاوزين يفرحو بيكى فى اسرع وقت حتى لو ماقالوش ده
ليلى:لا مش هينفع ن…
مصطفى:طب انا عندى حل يرضى كل الاطراف
علياء:ايه هوه
مصطفى:احنا كده كده صعب نلاقى حجز قاعه تانى فى الوقت ده فاحنا ممكن تكتب الكتاب ونعمل اشهار وخلاص على كده من غير فرح يعنى
علياء:الحل ده حلو
مصطفى:الا لو انتى(يكلم ليلى) نفسك تعملي فرح يبقى ساعتها نستنى لحد لما نلاقى حجز فى اى قاعه
ليلى:لا انا شايفه انها فكره حلوه
مصطفى(مرتبك من كتر الانبساط):تمام طلما كله موافق اكلم انا بابا ابلغه وانتى كلمى بابكى ومامتك …ويلا نروح نشوف الفستان ونتفق مع الكوافير وبدلتى و لسه عندنا حاجات كثير …اه مش عاوزين ننسي نشوف الفوتوجرافر
ليلى:ايه كل ده واحده واحده انت مستعجل كده ليه
علياء:شوفتى ياعينى قد ايه مستعجل وانتى اللى كنت كابتاه ههههههه
مصطفى(يحاول يهرب من الموضوع):طب يلا بينا بقى مش كنا خارجين
ليلى:انا جاهزه يلا بينا..سلام
علياء:سلام
ليلى ومصطفى قررو يروحوا عند اهلها ويتكلمو معاهم ويحددو المعاد
وهم فى الطريق
مصطفى:بقولك ايه ماتجى نفكنا من الشقه ونعيش فى اليخت احسن
ليلى :تانى هنتكلم فى الموضوع ده تانى ازاى عاوزنا ناسس عيله واحنا عايشين فى يخت ووبعدين مهو اليخت هيفضل موجود ممكن نروح نقعد فيه فى اي وقت وكمان احنا هنقضى شهر العسل فيه ده مش كفايه
مصطفى:صعبان عليا قوى اسيبه لوحده
ليلى:مين اليخت …لا ماتخفش عليه هو كبير ومش هيحصل له حاجه
مصطفى:ههههههه…انتى متخيله كلها كام يوم ونتجوز
ليلى:دانت طلعت مستعجل وانا مش واخده بالى
مصطفى:لا انا مش مستعجل خالص برحتكم خالص
ليلى:عليا انا الكلام ده …انت زى ماتكون كنت مستنى علياء تفتح الموضوع
مصطفى:لا مين قال كده…بس بصى هم خمس تيام بس اكثر من كده هاجى اخطفك من البيت واللى يحصل يحصل
ليلى:قصدك الحق اتجوزها وانت عاقل قبل ما….
مصطفى:قبل ما ايه ها …فى واحده تقول على جوزها مجنون
ليلى:جوزها…! لا لسه فاضل خمس تيام
مصطفى:يعنى انتى موافقه على فرح بعد خمس تيام
ليلى:انت بتتذاكى عليا ..طيب مفيش جواز من اصله
مصطفى:انت حره..يلا انزلى علشان وصلنا
ليلى ومصطفى نزلو من العربيه
ليلى:بقولك مفيش جواز تقولى براحتك …يعنى مش فارقه معاك
مصطفى :مانا قولتلك انا معنديش مشكله(قرب من ودنها وهمس لها) علشان ساعتها هخطفك
ليلى تبتسم لمصطفى
ليلى ومصطفى واهلهم اتفقو على ان كتب الكتاب يكون بعد يومين والاشهار يكون بعد اسبوع واتفقوا مع الفتوجرافر ومع الكوافير وعلياء راحت مع ليلى يشترو فستان الفرح وإياد راح مع مصطفى علشان يجيبو البدله وجه اليوم اللى ليلى ومصطفى بيحلمو بيه يوم الفرح
مصطفى وإياد بيجهزو فى بيت بابا مصطفى
مصطفى:يلا يابنى انجز مش عاوزين نتاخر
إياد:طيب استنى شويه…انت متسربع كده ليه خايف تغير رايك
مصطفى:بلاش غلاسه وخلص بسرعه
احمد:انا خلصت
مصطفى:وانا كمان مش فاضل غير السئيل ده
إياد:انا خلصت
مصطفى:طب يلا بينا بسرعه
احمد:لا استنى يامصطفى انا عاوزك فى كلمه
إياد:واضح انها كلمه خاصه ..اروح انا كلم بابا اشوفه هيقابلنا فين
احمد:انت متعرفش انا مبسوط قد ايه انك كبرت وانى بحضر فرحك النهارده
مصطفى:بالمنظر ده مش هنلحق الفرح
احمد:انت متسربع على ايه ..استنى لما اخلص كلام الاول
مصطفى:طيب بس بسرعه
احمد:ههههههههه مش هتتغير ابدا من وانت صغير كنت تحاول تخبى احساسك بانك تهزر او تعمل نفسك مستعجل فاكر زمان لما كنت بتتكرم فى المدرسه …لما كنت افكر اقولك قد ايه انا فخور بيك كنت تعمل زى دلوقتى بالظبط…علشان تدراى انك مبسوط انى فخور بيك
مصطفى يحاول يتكلم وبعدين مالقيش كلام
احمد:انا عاوزك تعرف انى طول عمرى فخور بيك وعاوزك تعرف انه مهما حصل انا بحبك قوى ومش ممكن ازعل منك
فى اللحظه دى مصطفى فكر ياسال بابه عن الكلام اللى قالته ليلى عن مامته لكن خاف يبان انه مهتم بمامته فما سالش
إياد:بابا هيحصلنا على هناك …ايه مش كنت مستعجل
احمد:خلاص اهو طالعين ……..مبروك يامصطفى(ياخد مصطفى بالحضن)
إياد:ايه ده ايه ده …انا كمان عاوز حضن فينك يا بابا
مصطفى وهو بيدارى انه اتاثر:مش يلا بينا بقى
إياد:يلا
فى بيت علياء الكوافير بيعمل مكياج ليلى وعلياء وزهره موجودين معاها وفجأة جه حد من الخدم وقال لعلياء انا واحده عاوز تقابل ليلى
علياء:مين دى مقالتش اسمها
الخادم:لا هى قالت عاوز تشوف الاستاذه ليلى
علياء:طيب تمام انا هنزلها
علياء تنزل :اهلا وسهلا انا علياء صحبت ليلى حضرتك مين
صفاء:انا مامت مصطفى
علياء(مستغربه):مصطفى؟….(مرتبكه) اهلا وسهلا اتفضلى ياطنط
علياء اخدتها وطلعت بيها فوق عن ليلى واول مادخلت
ليلى (مندهشه ومبسوطه):طنط صفاء (وقامت تحضنها)انت جيتى امتى
الكوافير:طب مش تقولى انك قايمه كانت المكوه هتحرق وشك
علياء:معلش اصلى دى مامت العريس
زهره :مامت العريس؟ …اهلا وسهلا انا زهره مامت ليلى
صفاء :صفاء (وسلمت عليها)
زهره:مصطفى قالنا انك مش هتقدرى تجى وتسيبى شغلك
صفاء :لا مهو انا عاملاها مفاجئه لمصطفى
زهره :انا مبسوطه انك قدرتى تجى
صفاء :وانا كمان…وبعدين انا مش ممكن اضيع فرصه انى اشوف عروسه ابنى الاموره وهى بفستان الفرح
ليلى:ربنا يخليكى ياطنط
زهره :طيب انا هروح اجهز بعد اذنك يامدام صفاء
صفاء :اتفضلى
ليلى:انتى وصلتى هنا ازى وفين ندى ماجتش معاكى ولا ايه
صفاء :لا ندى معرفتش تجى وبعدين انا قولت كده احسن انا خايفه رد فعل مصطفى ومش عاوزه ندى تاخد فكره وحشه عن اخوها
ليلى:لا ماتخفيش ان شاء الله خير..بس ماقولتليش عرفتى اننا هنا ازى
الكوافير:ممكن تجى نكمل وعلشان مانتاخرش
ليلى:ثوانى مش شايفنى بتكلم
صفاء:لا هو معاه حق روحى اقعدي وانا هاكملك
ليلى :اوك …بس زى ماقولتلك مبحبش المكياج الاوفر
الكوافير:حاضر
ليلى:قولى بقى عرفتى ازى
صفاء :انتى لما قولتى على النت انكم هتتجوز النهارده انا فكرت اعملكم مفاجئه واجى فكلمت احمد وعرفت منه التفاصيل وادينى اهو
ليلى:انا مش مصدقه نفسى انا مبسوطه جدا انك هتكوني معانا فى يوم زى ده
صفاء :انتى اللى خليتى ده ممكن …انا متشكره جدا
بعد ما الكوافير خلص وليلى بقت جاهزه
زهره:بسم الله ما شاء الله احلى عروسه ياحبيبتى والله (باستها) الف مبروك ياعمرى
صفاء طلعت علبه واديتها لليلى
ليلى:ايه ده
صفاء :افتحيه
ليلى (تفتح العلبه تلاقى عقد ):الله ده حلو قوى…ميرسى اوى
صفاء :يلا البسيه
ليلى:لا انتى لبسهونى
صفاء تلبسها العقد:حلو قوى عليكى
زهره :فعلا جميل …ليلى انا هنزل لبابكى علشان وصل
ليلى:طب ماننزل كلنا
علياء:لا انتى خليكى لحد لما مصطفى يجى
صفاء :طيب انا كمان همشى
ليلى:تمشى ؟
صفاء:انا بفكر من ساعة ماجيت وانا مش حسه انى مستعده اواجه مصطفى دلوقتى
ليلى:ليه انت جيتي كل المشوار ده علشان تشوفيه
صفاء :انا مش عاوزه ابوظ له اهم يوم فى حياته
ليلى:لا انا مش هسيبك تمشى
مصطفى وصل..مامت ليلى لسه هتزغرط بس رضا قالها مينفعش علشان بابا علياء …مصطفى طلع عند ليلى
مصطفى :اوعى تقولي لسه ماخلصتيش…(شاف مامته)
صفاء :مصطفى
مصطفى(مصدوم):ما…انتى مين
صفاء :وحشتنى ياسيمبا …ايه برضو لسه ماعرفتنيش
مصطفى:مين حضرتك انا بصراحه اول مره اشوفك
ليلى:مصطفى دى مامتك ازى معرفتهاش
صفاء:معلش هو اصل كان صغير قوى لما انا سافرت ممكن يكون مش فاكر شكلى
مصطفى:مامت مين انا مامتى ماتت من زمان اكيد حضرتك غلطانه
الكل مستنيهم تحت
رضا :هم اتاخرو كده ليه
إياد:مع انه كان مستعجل جدا طول السكه
رضا :كده هنتاخر على المأذون
احمد:طيب انا هطلع استعجله
رضا:انا جاى معاك
احمد:لا لا لا خليك انت مستريح انا هطلع بسرعه
احمد طلع ولقى صفاء بتعيط
صفاء :مصطفى انا غلطانه غلطه كبيره اه بس مش لدرجه انك تعتبرنى ميته
مصطفى(بصوت عالى):انتى ليه مش عاوزه تفهمينى انا اول مره فى حياتى اشوفك…انا ماعرفكيش
احمد:لا تعرفها يامصطفى
مصطفى:بابا …انت كمان مشترك فى الموضوع ده
احمد:انت عارف كويس ان دى مامتك فبلاش تعمل نفسك مش عارف وياريت تكلمها باحترام شويه
مصطفى(بنرفزه):لا دى مش مامتى ..دى الست اللى رمتى وانا عندى 6 سنين وهربت مع عشيقها
احمد يضرب مصطفى بالقلم:انت قليل الادب
ليلى وصفاء مصدومين
مصطفى طلع يجرى بسرعه وكلهم طلعو وراه
لما نزلو تحت إياد اول ما شاف صفاء قعد يبصلها كثير وهى جايه من بعيد بيحاول يفتكرها
رضا :مين اللى معاهم دى
زهره:دى مامت مصطفى
إياد:ايه دي طنط صفاء ؟ايه اللى جابها هنا
مصطفى طلع بسرعه وليلى وراه:مصطفى استنى رايح فين
رضا:فى ايه يا استاذ احمد
احمد:مفيش حاجه زى مانت شايف مصطفى مستعجل هو قال هو وليلى هيسبقونا
رضا :طب يلا بينا
ليلى بتجرى ورى مصطفى:مصطفى استنى (مصطفى ركب العربيه وهى ركبت معاه بسرعه …مصطفى طلع بسرعه بالعربيه)
رضا وزهره ومحمد طلعو مع إياد فى العربيه وعلياء طلعت بالعربيه بتاعتها واحمد و صفاء طلعو
احمد قال لإياد يحاول يسهى اهل ليلى لحد مهو يحل المشكله
ليلى ومصطفى فى العربيه ومصطفى بيسوق بسرعه
ليلى :مصطفى هدى السرعه شويه …مصطفى ….مصطفى ….السرعه مش هتحل المشكله..مصطفى ..طب اقف بس فى حته نتكلم …مصطفى مصطفى حاسب
صوت فرمله عربيات عالى… مصطفى داس فرامل جامد والحمد لله لحق العربيه قبل ماتلبس فى العربيه اللى قدامه
مصطفى :الحمد لله (لما بص لليلى اتخض علشان راسها كان مخبوطه فى الاازاز) ليلــــــى
ليلى: ااه ….انت مجنون كنت هموتنا (فتحت باب العربيه ونزلت)
مصطفى :ليلى ..استنى
الناس اللى فى الشارع :دى سرعه يمشى بيها …لولا ستر ربنا كان الفرح اتقلب عزاء …يلا يابنى حصل خير الحمد لله انها جت على قد كده
مصطفى ركن العربيه ونزل لليلى للى كانت راحت قعدت على كرسى فى الشارع
مصطفى:ليلى انت كويسه
ليلى بصت له بحده ورجعت بصت الناحيه التانيه:كويسه
مصطفى:ورينى راسك كده
ليلى:قولتلك كويسه
مصطفى:انا اسف ياحبيبتى (اخدها فى حضنه) خفت عليكى اوى
ليلى:لو بتخاف عليا مكنتش تسوق بالسرعه دى
مصطفى:انا اسف و انا متنرفز مابشوفش قدامى
ليلى:مهى دى المشكله وانت متنرفز بتعمل حاجات بتخوفنى..انا عارفه ان اللى حصل مضايقك وانا فاهمه موقفك بس النتيجه انك كان ممكن تأذى نفسك
مصطفى:انا بصراحه عمرى مافكرت انى ممكن اشوفها تانى
ليلى:بس انت كنت قاسى معاها
مصطفى:ليلى..بصى تعالى مانتكلمش فى الموضوع ده النهارده فرحنا ولازم نلحق المأذون ده لو كان عاوزين نتجوز فى سنتنا ولا انا كده هبداء اصدق اننا فقر
ليلى:لا يلا بينا نلحقه …بس مصطفى انت زعلان من باباك
مصطفى:متشغليش نفسك انتى بالموضوع ده ..انا مش عاوزك تفكرى غير فى الفرح وبس (ويبوسها على راسها)
ركبو العربيه وراحو الجامع علشان الاشهار
احمد ومصطفى اتصالحو…اما صفاء فاوقفت تتفرج من بعيد من غير ما مصطفى يشوفها
بعد الاشهار راح الكل على التصوير …..الكل كان موجود إياد و يوسف وسيف و علياء و مروه و ندى و إيمان وبعدين راحو على الميناء علشان يودعو مصطفى وليلى
ليلى سلمت على مامتها وباباها وعلى محمد وعلياء وعلى كل اصاحبها
علياء :هتوحشينى قوى ياليلى ..مين هيغلس عليا فى الاوضه دلوقتى
مصطفى وليلى ركبو فى اليخت ومشيو بيه
كل اللى كانو موجودين شاور لهم :بـــــــــــــاى
علياء(متاثره):هتوحشينى قوى ليلى
إياد وقف وراء علياء.. قرب من ودنها:انا عارف ان الموضوع ده مش وقته بس
علياء:عاوز ايه بتقطع عليا اللحظه ليه (ولفت وشها ليه لقيته نازل على ركبه وقفل ايده الاتنين على بعض ) انت بتعمل ايه
لما إياد فتح ايده علياء اتصدمت وبصت له وعنيها بتضحك
ايده كان فيها حروف كلمه I love you مكان حرف الo كان فى خاتم خطوبه
إياد:كان المفروض اقدم لك الخاتم ده من زمان بس الظروف ودلوقتى لازم اأجل تقديم الخاتم ده بس معدتش قادر كل مره بشوفك فيها ببقى عاوز اصرخ واقولك تتجوزينى ..تتجوزينى ياعلياء
علياء بتبتسم له
إياد:انا عارف ان الظروف مش مناسبه وانى كان لازم استنى بس ح……
علياء:انت بترغى كتير ليه انا موافقه
إياد:ايو مانا عارف ان…..ايه
علياء:موافقه
إياد:بجد…طب هتلبسى انتى الخاتم ولا البسهولك انا ولا ايه
علياء:ها
إياد:بهزر (وقام وقف ولبسها الخاتم وطبعا كل اللى موجودين باركو لهم)
إياد :اوعدك هحبك لاخر نفس فى حياتى
علياء:وانا اوعدك انى مش هخليك تغسل غير مواعين العشاء بس
إياد:ههههههههه
علياء:ربنا يخليك ليا
إياد:ويخليكى ليا
فى اليخت
مصطفى بيسوق وليلى قاعده جوه اليخت وهى قاعده سمعت صوت موسيقى من بره ولما طلعت لقت مصطفى حاطلهم عشاء على ضوء القمر
ليلى:ايه ده
مصطفى:تسمحي لى بالرقصه دى
ليلى:اكيد
…………وبداء يرقصو على
اجمل نساء الدنيا جوه عيونى انتى اجمل نساء الدنيا انتى ياحبيبتى
اجمل نساء الدنيا جوه عيونى انتى اجمل نساء الدنيا انتى ياحبيبتى
خدنى الغرام خدنى لحكاية حب حلو عشت ليها شوفت فيها اجمل
حيــــــــــــااااااااااااه
