الحلقة الثانية من قصة: لم يكن الأخير

الحلقة الثانية من قصة: لم يكن الأخير

يمكنك مشاهدة الحلقة السابقة : قصة لم يكن الاخير – الحلقة الأولي

انا اسف جدا على اللى حصل الصبح ممكن تكونى احسن مننا وتساعديني
ليلى (بغضب) : انتو اخر اثنين ممكن اساعدهم
ليلى ترحل وتتركهم وتتبعها علياء
علياء :ليلى… استنى
………………….
(فى سيارة مصطفى)
إياد:من بين كل الناس اللى فى الجامعه مانغلسش غير عليها هى …إيه الحظ ده
مصطفى:انسى..فى 100 طالب غيرها ممكن يساعدونا
إياد:لا انا مش عاوز حد تانى
مصطفى:شكل احساسى هيطلع صح
إياد:احساس ايه؟

مصطفى :انا شفتك وانت بتبصلها وشكلك وقعت ياعم الحبيب
إياد:علياء …لا انت فكرك راح بعيد
مصطفى :انا قولت علياء؟
إياد:يعنى مفيش فايده مش ممكن اخبى عليك حاجه
مصطفى :لا لا ….ها قولى هى دى حبك الوحيد
إياد: بصراحه انا معرفش انا اللى اعرف انى كنت عاوز افضل ابصلها ولما كانت بتضحك قولت لنفسى هو فى حد بالجمال ده وهو بيضحك
مصطفى :انت كده شكلك حبيت
إياد:انت اهبل هو فى حد يحب حد اول مرة يشوفو
مصطفى:اسمه الحب من اول نظرة ياروميو
إياد:انا معرفش اذا كان ده حب و لا بس اللى اعرفه انى عاوز اشوفها تانى علشان كدة لازم ليلى تشرح لى علشان اعرف اقرب من علياء ..وانت هتساعدنى
مصطفى :ازاى ..اوعى تقول نروح الجامعه تانى
إياد:ايو هنروح وكمان لازم تعتذر لليلى
مصطفى :لا مستحيل دى واخده فى نفسها مقلب …….لالالا مش ممكن دى مش عاجبها اسلوبى دى متوحشة
إياد:مهو انت لو ماعملتش كده انا هبيعك
مصطفى (يقلد صوت بنت) :اه ياخاين ياغدار تبعنى بسهوله كده .طب واللى فى باطنى اعمل فية ايه؟
إياد:ماهى الافلام العربى دى اللى لبستنا فى الحيط الصبح
مصطفى :شوفت ..حيط انا جبت حاجه من عندى انا مش ممكن اتعامل معاها تانى انت روح لوحدك
إياد: بس كده انا هسيبك واروح الجامعه لوحدى
مصطفى :طول ما البنت دى فى الجامعه يبقى روح لوحدك احسن
إياد:طب انا هكلم علياء اشوف لو ممكن تساعدنى اعتذر لليلى
مصطفى : ايه الطيبة دى تساعدك تعتذر ؟؟؟
إياد:اسكت خالص انا بتكلم…..
علياء: الو

إياد: الو ..ازيك ياعلياء انا إياد
علياء:ايو عاوز ايه؟

إياد:انا عارف انى اللى احنا عملناه مع ليلى ده كان قله زوق علشان كده عاوزها تقبل اعتذارى
علياء:هو فى حد يعتذر لحد يقوله دودة كتب برضو
إياد:ايه ده هو قال دودة كتب تانى..مصطفى ده قليل الذوق ازى يقول كده
مصطفى يضرب إياد على كتفه
إياد:ااااااااااه
علياء: ايه؟
إياد:مفيش اصلى وشى خبط فى عمود
علياء: وانت ماشى بالعربية ومطلع وشك بره
إياد:عربية ايه انا مقولتش انى فى العربية
علياء: مش محتاجه ذكاء صوت العربية واضح جنبك انت فى عربية موديلها BMW لونها ازرق صح
إياد : صح جدا دانتى ناقص تقولى لى ..
علياء :ان مصطفى اللى سايق لسه كنت هقولك
إياد: بسم الله الرحمن الرحيم انتى عليكى عفريت
علياء تضحك : لا انت ذكائك عالى بص على العربية اللى قدامك كده انا شايفاك فى المرايه
إياد ينظر ويجد علياء فى السيارة الواقفة امامهم فى الاشاره
إياد :انت من بدرى شايفنا

علياء:من اول المكالمه تقريبا
إياد:طب مابدل التليفون نعقد فى مكان ونتكلم …ايه رايك؟
علياء:امممممم…….اوك ماشى …..فى كافتيريا بعد الاشارة ممكن نقعد فيها
إياد:اوك
ينزلا الثلاثه من السياره ويدخلو الكافتيريا
الجرسون :تطلبوا ايه؟
علياء:عصير ليمون
إياد:وانا زيها
مصطفى:عندكم نبيت ابيض؟
إياد:هههههههه ديما تحب تهزر… مش وقتك .هاتلو سفن اب بس هو بيحب يقول عليه نبيت ابيض
علياء تضحك وإياد ينظر لها كأنه اول مرة يشوف حد بيضحك
علياء:والله دمكم زى العسل
مصطفى :قولى لصحبتك
علياء :هو دلوقتى اللى انا فاهماه انكم او بمعنى اصح انك عاوز تصالح ليلى
إياد: مضبوط
علياء:وانت يامصطفى؟
مصطفى:والله ….يعنى انا ..ماغلستش عليها من فراغ
إياد:مصطفى قصدو يقول …ايو طبعا عاوز يعتذرلها
مصطفى :ايو هو ده
علياء:تمام …هى ليلى دلوقتى مضايقه جدا من اللى حصل .بس انا هحاول اهديها واصالحكم عليها ..بس انا عندى سؤال؟
إياد:اكيد
علياء:انتو ليه مهتمين انها تسامحكم
مصطفى لإياد:اتفضل ليه مهتمين؟
إياد اصلـــــــــ احنا اااااا …حسينا اننا زودنها شويا معها وتعدينا حدود الهزار علشان كده بس
علياء :يعنى مش علشان تساعدكم فى الدراسه
مصطفى :انا بالنسبة لى اكيد مش الدراسه
إياد:لا طبعا …لو ده السبب مافي 100 طالب ممكن يساعدونا
علياء :خلاص انا كده هساعدكم وكمان هديك محاضراتى ياإياد علشان تصورها وابقى هاتها معاك الكلية بكره
إياد:شكرا
علياء:انا هقوم علشان بابا مستنينى على الغداء
إياد:اوك انا هطلع معاكى اخد دفتر المحاضرات من العربية
علياء :تمام ….سلام يامصطفى اشوفك بكره فى الجامعه
مصطفى :لا ماتعملوش حسابى
علياء:ليه ؟
مصطفى :اصلى مشغول جدا
علياء:طيب وليلى ؟
مصطفى:إياد بقى هيضبط الوضع
علياء :تمام …سلام
إياد:انا متشكر جدا انك هتدينى المحاضرات ومتشكر اكتر انك وافقتى تساعدينى
علياء :هحاول بس هى شكلها مضايقه منكم جدا
إياد:يعنى هى ممكن ترفض طلب صحبتها
علياء:لا ليلى طيبة وهتنسى بسرعه
إياد:تمام..انت كمان لما تكلميها هتنسى اسرع
علياء:اوك ممكن تسبنى امشى
إياد:اتفضلى
علياء:لا مهو طول مأنت هنا انا مش هقدر امشى …الباب انت واقف قدام باب العربيه
إياد يتحرك من عند باب العربيه
إياد(متلبك):انا هدخل لمصطفى احسن ده لو سبته لو حده هلاقيه معلق البنات اللى جوه كلهم

علياء تضحك وإياد يتأمل ضحكتها
إياد:ضحكتك حلو قوى على فكره
علياء(بخجل) :شكرا
علياء تركب السياره
إياد :سلام
علياء استنى نسيت الدفتر
إياد:اووه كويس انك افتكرتى يلا مع السلامه ..خدى بالك من نفسك
علياء تبتسم وترحل
فى منزل علياء(علياء تتحدث مع ليلى على التليفون)
علياء :ايو ياليلى ازيك
ليلى :انا تمام ..خلصت البحث اللى علينا وذاكرت كل المحاضرات بتاعت النهارده وراجعت على القديم فاضل بس احضر للموضوعات اللى هنخدها بكره وكمان….
علياء:خلاص عرفت انك اكلتى الكتب وانا اللى فاكراكى زعلانه ومش هتقدرى تذكرى
ليلى:وايه اللى هيزعلانى
علياء:لا دانتى فى البطيخ خالص
ليلى:اه انت قصدك على اللى حصل الصبح لا عادى انا اول لما رجعت اضيق شويا بس على ماخلصت البحث اللى عليا كنت نسيت احنا يوم ايه اصلا
علياء:كده سهلتيها عليا
ليلى:سهلت ايه؟
علياء:انا كنت عاوزكى تسامحى إياد ومصطفى وتساعديهم ..بصى هم اعتذرو منك وانا عارفه ان قلبك كبير
ليلى :بس هم….
علياء:هم ايه انتى برضو غلستى عليهم يبقى انتو كده خالصين وبعدين انتى لو ماساعدتهمش انا هساعدهم لوحدى ها
ليلى:امممم خلاص هتنازل واوافق
علياء(بتهكم):ايه التواضع ده ياسلام انتى فعلا قلبك كبير
ليلى:طيب سيبنى بقى احضر لبكره ..سلام
علياء:سلام
علياء تفقل التيلفون وتفكر تكلم إياد بس تغير رايها علشان الوقت متأخر ,علياء تفتكر الموقف اللى حصل وتضحك وكمان تفتكر إياد وهو بيقولها ضحكتك حلوه فتبتسم وتنام
………………………………..
(فى صباح اليوم التانى-الجامعه )
علياء :ايو ياإياد انا وصلت الجامعه
إياد:انا فى الكافتيريا
علياء :خلاص نتقابل هناك ونروح المكتية علشان ليلى هناك
إياد:مستنيكى…سلام
علياء:سلام
علياء:قابلت إياد وراحو المكتبة مع بعض
(فى المكتبة)
إياد و علياء:هاى
ليلى:هاى
إياد:قبل ما اقعد اتاكد انت قبلتى اعتذارى
ليلى (بحده):اعتذار ايه ..انت ايه اللى جابك هنا
إياد:هى علياء مش قالتلك
علياء:ليلى انتى نسيتى ولا ايه
ليلى :نسيت ايه انا قولتلك امبارح انا مش هساعدكم ولو سمحت تمشى من هنا علشان لما بشوفك بترفع لى ضغطى
علياء:وكلام امبارح
إياد:امبارح ايه دى جالها زهايمر الظاهر كده
ليلى (تضحك):كده خلاص انا اخد حقى بص على شكلك وانت فاكرنى لسه متنرفزه منك يموت من الضحك ههههههههههه
علياء وإياد قعدو وهم بيضحكو
ليلى :انت بقى محضرتش ولا محاضره
إياد:ولا اى حاجه
ليلى:خلاص تمام تحب نبداء بمادة ايه؟
إياد:ايه …لا اختارى انتى
علياء:انا اختار بس الاول عندى سؤال ليك
إياد:اكيد
علياء:هو انت ليه ماكنتش بتحضر وليه فجاءه كده قررت تحضر
(إياد يفكر فى نفسه ايه السؤال ده هو السؤال ده اجبارى)
إياد: هو بصراحه موضوع شخصى
علياء:يعنى بتقولى ملكيش دعوه
إياد: لا طبعا هو الموضوع انى انا مامتى مريضه جدا وانا اللى باخد بالى منها وقاعد معاها طول الوقت فعلشان كده مكنتش بحضر بس هى دلوقتى مسافره يومين تشوف دكتور بره فانا قولت لما ترجع لازم تلاقينى منتظم فى الكليه واخليها تكلم الدكاتره بتوعى يقول لها انى شاطر علشان نفسيتها تتحسن علشان هى حاسه بالذنب انى قاعد جنبها ومش بروح الكلية
علياء:ياه هو لسه فى حد رفيق فى التعامل مع مامته كده
ليلى:اللى يشوفك اول مرة مبتوقعش انك تبقى بتراعى مشاعر حد غير نفسك
إياد:انا لما غلست عليكى امبارح كنت بحاول اضحك شويا علشان انا كنت نسيت الضحك
علياء :شوفتى ظلمتيه
ليلى:انا اسفه
إياد:لا عادى انتى ماكنتيش تعرفى …بس انا ليا طلب انا عاوزك تعرفينى على الدكاتره وعاوزهم يعرفونى علشان لما ماما تيجى تحس انى شاطر ده يحسن حالتها كتير
علياء:لا دى سهله انت بس تحضر معانا المحاضرات
إياد:تمام
(إياد يفكر يابن اللعيبة انت مش بس خاليتهم يساعدوك ده كمان اتعاطفو معاك واعتذرو لك)
ليلى :طيب مش لازم نضيع وقت ..احنا نبداء
إياد:تمام نبداء
(إياد وعلياء وليلى فضلو يذاكرو لوقت متأخر وبعدين كل واحد روح على بيته

(فى المساء مصطفى يطلب إياد على التيلفون)
إياد:الو
مصطفى:انت فين ..ماجتش ليه
إياد:انا مش هاجى عندى مذاكره
مصطفى :ايه! ….عندك ايه ياختى…انت مين اكيد انت مش إياد انا طلبت نمره غلط
إياد(يضحك):لازم اذاكر الحاجات اللى اتشرحت لى النهارده
مصطفى:لا انت اكيد سخن …انا قولت من الاول كرتونة الكتب دى هتعديك
إياد:لا انا تمام بس انت عارف فاضل يوم واحد وماما تعمل كبسة
مصطفى:كبسة من ام رز ولحمه بموت فيها
إياد:اقفل يالاه وامسح رقمى من عندك ..دانت عيل رزل …انا مش عارف ايه اللى مصبرنى عليك ..افقل يلا افقل
مصطفى:ماشى هشوف هتستحمل تذاكر قد ايه ..سلام

(فى اليوم التالى فى الجامعه ليلى وإياد وعلياء حضرو المحاضرات وبيذاكرو فى المكتبه)
ليلى:لا دى متتحلش كده
علياء :لا هى كده اسنتى وانا هطلعها بالطريقه دى
فى طالب جه يسألهم فى سؤال
الطالب :لو سمحتى ياليلى ممكن تقولى اول مسأله فى الورق اللى معانا تتحل ازى
ليلى وعلياء وإياد فى نفس الوقت وبسرعه :هتطلع 70
يضحكو جميعا ويشرحو حل المسأله للطالب
مر يوم واخر اليوم إياد نسى تمام ان مامته جاية بكره

(فى اليوم التالى)
فيروز رجعت من السفر وقرارت تروح الجامعه تسال على إياد علشان تتأكد انه بيروح
من المطار على الجامعه لسه دخله الجامعه قابلت إياد فى وشها
إياد:ماما انتى رجعتى امتى؟
فيروز:النهارده جيت من المطار على هنا
إياد:حمد لله على السلامه(ويقبلها)
فيروز ماتوقعتش انى الاقيك فى الجامعه
إياد:مش قولتلك انتى ظالمانى اديكى جيتى فجاءه اهو
(مرمن امامهم دكتور)
إياد:صباح الخير يادكتور
الدكتور :صباح الخير يا إياد
فيروز : وكمان الدكتور عارف اسمك
إياد:كل الدكاتره هنا بيعتبرونى طالبهم المميز
ليلى وعلياء تصلا الجامعه وشافو اياد وراحوا عليه
علياء:هاى
إياد:هاى …ماما دى علياء ودى ليلى ..دى ماما
فيروز :ازيكم
علياء:تمام الحمد لله وحضرتك
ليلى : انتى مامت إياد …ازيك ياطنط صحتك كويسة دلوقتى ,عملتى ايه عند الدكت…..
إياد: ماما انتى مش عاوز تقابلى الدكاتره بتوعى
فيروز:لا انا كده اطمنت
إياد(بصوت منخفض):وانا كمان
فيروز :ايه ؟
إياد: لا انا زعلان انك هتمشى على طول بس
علياء:لا مش ممكن لازم تدخلى معانا الكافتيريا شويا
فيروز:موافقه
إياد:ماما انتى اكيد تعبانه من السفر وعاوز تروحى ترتاحى
علياء:لا لو حضرتك تعبانه خلاص فرصة تانىة
فيروز:لا انا عاوز اقعد مع البنات اللى زى العسل دول
فيروز وليلى وعلياء وإياد راحو الكافتيريا وقضو وقت جميل
بعد مرور شهر على تعارف إياد و ليلى وعلياء اصبحو الثلاثه اصدقاء جدا
إياد تأكد من حبه لعلياء و ليلى اكتسبت صديق جديد تحبه جدا وهو إياد وعلياء ترفض ان تعترف لنفسها بحبها لإياد ومصطفى مازال زائر للجامعه وبقى بيشوف إياد مرات قليله
إياد اتصل بليلى وطلب منها تجى الجامعه بدرى علشان يكلمها فى موضوع
ليلى وإياد يتقابلان فى الجامعه
إياد:لاموعيدك مضبوطه
ليلى(بالاطه):طول عمرى
إياد:طيب ..اقعدى نتكلم قبل علياء ماتيجى
ليلى :ادينى اقعدت ….فى ايه بقى؟
إياد:هو بصراحه …اصل اناااااااااااااااااا……الجو حلو النهارده مش كده
ليلى:يعنى انت جاينى بدرى تقولى كده
إياد:لا …بس اصلييييي
ليلى:اصلى ايه بقى بتهته ليه قولى قول ليه متردد ها ها
إياد:اصبرى شويا وسبينى اجمع الكلام يخرب بيتك رغايه
ليلى:طيب هسكت خالص بس يارب تتكلم النهارده
إياد:طيب هقول اهو بس انتى اصبرى …بصراحه( يتحدث بسرعه ) انا بحب علياء
ليلى:ايه؟ انت بتأكل الكلام ليه
إياد:انا بحب علياء
ليلى :طب مانا عارفه
إياد:عرفتى ازى
ليلى:باين جدا …بس لما انت بتحبها جايبنى انا هنا ليه مش المفروض تكون هي
إياد:مهو انا خايف اقولها تطلع مشاعرى من طرف واحد
ليلى:لا ماتخافش المشاعر متبادله
إياد:بجد؟ هى قالت لك
ليلى:لا من غير متقول ..باين عليها زى ماباين عليك
إياد:بس ممكن احساسك غلط
ليلى :فى طريقه واحده علشان تعرف ….انك تقولها على مشاعرك
إياد:مهو انا عاوزك علشان كده ..عاوزك تساعدينى انى الاقى طريقه اقولها بيها
ليلى:عادى كلمها زى ماكلمتنى وهاتها هنا وقعد تهته شويا وان شاء الله ربنا هيكرمك وتقولها على اخر اليوم كده ههههه
إياد:لا انا عاوز طريقة مميزه وعاوزك تساعدينى انى اعرف هى بتحب ايه
ليلى:ياسلام سهل جدا… بس هتدفع كام
إياد:ايه الاستغلال ده
علياء تراهم من بعيد وتذهب بتجاههم
ليلى:طبعا مش هشتغل جاسوسه على صاحبتى وبعدين كفايه انى سبت المراجعه بتاعتى وجت لك
إياد:ياساتر ….قومى ذاكرى يلا امشى مش عاوز منك حاجه ولا اقولك انا اللى هقوم
ليلى تمسك يد إياد :لا خلاص استنى بهزر
علياء ترى ليلى وهى تمسك يد إياد
إياد:خلاص هنعمل ايه
ليلى:انا عندى فكره حلوة علياء عيد ميلادها فاضل عليه اسبوع ممكن يو….
علياء:انتو هنا من بدرى؟
ليلى (مرتبكه):احنا …لا ابدا لسه وصلين
علياء:ايه كنتو بتقولوا ايه بقى لما جيت
ليلى:لا ابدا كلام على المذاكره وكده
علياء:اممم …مذاكره ….ازيك ياإياد
إياد:تمام وانتى
علياء:لا زى الفل
ليلى :طب يلا بينا نلحق المحاضره
علياء :يلا
……………………….
(فى المساء اياد يتصل بليلى)
إياد:الو
ليلى:ايو
إياد:فكرتى
ليلى:انا فكرت اننا ممكن يوم عيد ميلادها نقولها اننا طلعين نذاكر بره كتغير وهنحتفل لها بعيد ميلادها مفاجئه وانت بقى تقولها مشاعرك بطريقتك ..خصوصا انها متعرفش انى اعرف ميعاد عيد ميلادها
إياد:ياسلام على الافكار
ليلى:بس فاضل المكان …اما الطريقة اللى تقولها بيها دى بتاعتك انا مش هتدخل فيها
إياد:ايو المكان امممممممممم طيب هى بتحب البحر
ليلى:جدااا
إياد:خلاص اكلم مصطفى نعمل العيد ميلاد فى اليخت بتاعه وبعدين ناخد جولة فى البحر
ليلى:الفكره كلها حلو بس من غير مصطفى
إياد:ليه بس ده مصطفى لذيذ ..هو بس انتى اللى لسه فاكره الموقف بتاع زمان
ليلى (بتعجب): لذيذ .. جايز
إياد:طيب انا هكلمه ونتقابل بكره قبل المحاضرات بساعه ونتكلم فى التفاصيل
ليلى:تمام ..تصبح على خير
إياد:وانتى من اهل الخير
(إياد يتصل بمصطفى)
إياد:الو …ازيك يابمبو
مصطفى:مين معايا
إياد :انا خط الصعيد قدامك 7 تيام بس 7تيام
مصطفى:ابو الافلام الاجنبى اللى نسيتك صاحبك وابن عمك
إياد:اخص عليك انا انساك برضو طب انا مش كنت عندك من اسبوع كده انت اللى كنت نايم
مصطفى:جايلي الساعه 10 الصبح وعاوزنى ابقى صاحى
إياد:خلاص هاعوضك وهاقضي معاك يوم بحاله
مصطفي : ايه ده اخيرا زهقت من جو المذاكره الخنيق ده … انا مش قولت لك عيب ده انا حافظك .. بس انا بقي الي مش فاضي اطلع معاك
إياد : كفايه رغي بقي واسمعني للاخر يا رغاي وانت بتفكرني بحد كده ….. ماعلينا
انا عاوز منك خدمه وحياه اياد ما ترفضها
مصطفي : امممم خلصني
إياد :عيد ميلاد علياء بعد اسبوع وانا عاوز احتفل بيه عندك في اليخت ونعمل رحله في البحر
مصطفي : والبنت المتوحشه دي هاتيجي ؟
اياد (يضحك) : قصدك ليلي .. اكيد مش صحبتها
مصطفي :لا خلاص شوف حد تاني
إياد :عشان خاطري ضروري انا ناوي اعترف لها بحبي في اليوم ده
مصطفي (مصدوم) :انت حبيتها بجد !!
إياد :اوي ونفسي انها تعرف مشاعري ارجوك وافق
مصطفي :لا طالما كده انا موافق وامري لله استحملها يوم مش مشكله
إياد :تسلم ياحبيبي عقبال ما نخدمك في حاجه زي كده يارب
مصطفي : لا ياعم انا مبسوط كده انا زي الطير بحب الهجره
إياد :طب حاسب لحد يصيدك
مصطفي : مفيش صياد يقدر يعملها
إياد : طب سلام ياعم العصفور
مصطفي :سلام
تفتكروا إيه اللي هيحصل ؟؟؟…نتابع مع بعض بكره

الحلقة التالية : الحلقة الثالثة من قصة: لم يكن الأخير.