الحلقة 18 من قصة: لم يكن الأخير
الحلقة 18 من قصة: لم يكن الأخير
نور:انا وانت طينه واحده ولا ايه ياصحابى
مصطفى وقع على الارض واغمى عليه وهوا بينادى على ليلى
نور واقف بيبص للبحر وهو مبسوط انه اخد حق ساره بس فى اللحظه اللى عينه جت على ليلى وهى فى المياه افتكر ساره ويوم ماطلع جثتها من البحر ولا اراديا نط فى الميه وطلع ليلى من البحر وطلع بيها على مستشفى هو عارفها
نور:الحقوها بسرعه لو سمحتو
الممرضه :ايه اللى حصلها
نور:حادث عربيه
الممرضه:بس دى مبلوله ؟
نور:اصل العربيه اتقلبت فى البحر …الحقيها بسرعه لو سمحتى
الممرضه: ….دخلها على اوضه الاستقبال
نور دخل ليلى اوضه الاستقبال وبعدين الممرضه قالتله يطلع بره وهم هيعملو اللازم
الممرضه :لو سمحت ياستاذ اسم المريضه ايه
نور:اسمها…..
الممرضه :ايو علشان اسجله هى مكنش معاها ورق يثبت شخصيتها
نور(فكر انه لو قال ليلى مصطفى ممكن يلاقيها بسهوله):اسمهااااااا………..ساره
الممرضه:ساره ايه
حسين :ساره محمد الشامي
الممرضه:دكتور حسين حضرتك تعرف المريضه
حسين:اللى يعرف نور لازم يعرف ساره على طول
نور:حسين ازيك
حسين:انا تمام …ياه احنا ماشفناش بعض من تقريبا 5 سنين …بس انا مش هسالك ازيك باين عليك …هى ساره مالها خير
نور:لا ابدا حادثه عربيه
حسين:يعنى اخيرا هنشوف الاسطوره ساره
نور:هو انت دكتور هنا
حسين: اه (يكلم الممرضه) مين الدكتور اللى معاها جوه
الممرضه :دكتور احمد معاها جوه
حسين:ماتقلقش دكتور احمد دكتور شاطر جدا وانا كمان هطلب انى اتابع حالتها بنفسى
نور(بصوت واطى):انا ناقصك انت كمان
حسين :فى حاجه
نور:لا ولا حاجه
الممرضه:اتفضل دى الحاجات اللى كانت مع مراتك
نور(مستغرب):مراتى
الممرضه:هى مش مراتك انا اسفه …اصلى لما شوفت الدبله فى ايدها توقعت انها مراتك
نور:لا هى مراتى ….(بيص لحسين)معلش بقى دماغى مش فيا
حسين:ولا يهمك انت ارتاح وانا هدخل اشوف الحاله واطمنك
نور:لا بلاش
حسين :بلاش ليه
نور:يعنى مش عاوز اتعبك
حسين:ايه الكلام ده انا هطمنك لو فى جديد
حسين دخل عند ليلى ونور طلب مدير المستشفى فى الموبيل
نور:ازيك ياحازم بيه
حازم :تمام ..انت ازيك …ايه من زمان مش بشوفك يعنى
نور:سيبك من الكلام ده دلوقتى انا عاوز منك حاجه مهمه…انا فى المستشفى بتاعتك دلوقتى
حازم :خير مالك الف سلامه
نور:مش انا اللى تعبان …بص اسمعنى كويس انا دخلت حاله دلوقتى اسمها ساره محمد الشامى هى فى الاستقبال دلوقتى..الحاله دى مش عاوز اى دكتور او ممرضه يعالجها غيرك مش عاوز حد يعرف ان الحاله دى موجودة فى المستشفى اصلا وخصوصا فى دكتور عندك اسمه حسين عاوزه يبعد عنها خالص
حازم:ليه كل ده
نور:من غير اسئله دلوقتى تعرف تعمل الموضوع ده
حازم :اكيد انا دلوقتى هنزل واطلع كل الدكاتره اللى عند الحاله واتابعها بنفسى وهنقلها فى اوضه وامنع اى حد يدخل لها وهشيل اسمها كمان من كشوف الاستقبال …انت لو عاوزنى ارفد موظف الاستقبال علشان ماحدش يعرف خالص انها دخلت هنا انا تحت امرك
نور:مش مشكله موظف الاستقبال ده ابعته لى فى اى وقت انا اشغله عندى فى الشركه بس هنعمل ايه فى الممرضات
حازم :دى امرها سهل انا هتصرف
نور:بس انا مش عاوز ولا غلطه
حازم:ماتخافش
نور:سلام
حازم:سلام
مدير المستشفى تابع حالة ليلى بنفسه ونفذ كل اللى اتفق مع نور عليه
مدير المستشفى:كله تمام اللى اتقفنا عليه حصل
نور:طب وهيا عامله ايه دلوقتى
مديرمستشفى:ان شاء الله هتبقى كويسه ….هى عندها رضوض كثير خصوصا فى وشها…تقدر تشوفها لو عاوز
نور:هى فاقت
مدير المستشفى(حازم):لا لسه
نور:طب ممكن اشوفها
حازم :انا هقول للممرضه تدخلك ليها
نور دخل عند ليلى وقعد يبص لوشها اللى كله جروح وكان حاسس بالندم قوى بس كان بيقول لنفسه انا مش وحش قوى انا انقذتها مش زى الندل مصطفى …وهو قاعد يأنب فى نفسه ليلى فاقت ..اول لما شفها فاقت فكر يطلع بسرعه من الاوضه
الممرضه :ايه ده دى فاقت انت رايح فين
نور:ايه ده فاقت
الممرضه:حمد لله على السلامه ياساره
ليلى:ساره مين
الممرضه:انتى مش فاكره اسمك
نور ساعتها كان وقف بعيد بيدارى نفسه
ليلى:لا انا مش فاكره اسمى ولا فاكره اى حاجه هو انا هنا فين وانتى مين
الممرضه:طب ايه اخر حاجه انتى فاكرها
ليلى:مش فاكره مش فاكره اى حاجه…انا فين….انا مش فاكره حاجه
الممرضه:ماتقلقيش انتى فى المستشفى انتى عملتى حادثه صغيره
ليلى:بس انا مش فاكره اى حاجه
الممرضه:مش مشكله فى حالات كثير بيحصل معها كده من الصدمه
ليلى:انت قولت ساره …ساره ده اسمى مش كده
الممرضه:ايو…طب انتى فاكره ده يكون مين (تشاور على نور)
ليلى تبص لنور وتحاول تفتكر …نور نفسه الارض تنشق وتبلعه من كتر مهو حاسس بالندم ..وفاجأه ليلى وهى قاعده تبص لنور تبدء تعيط وتصرخ:مش فاكره مش فاكره اى حاجه انا ليه مش فاكره اى حاجه
الممرضه :ممكن تهدى بس …لو سمحت نادى على الدكتور
نور يجيب الدكتور حازم ويجى
حازم :ايه اللى حصل
الممرضه:لما فاقت لقت نفسها مش فاكره اى حاجه جالها نوبة هلع وانا اديتها مهدئ خفيف
حازم :طب كويس …ساره انتى سامعنى
ليلى:ام
حازم:انا الدكتور اللى بعالجك…ممكن تقولى انت ايه اخر حاجه فاكرها
ليلى:مش فاكره اى حاجه
حازم :طب انتى عارفه اسمك ايه
ليلى: سااااااااااااره
حازم:طب ده مين (يشاور على نور)
ساره:مش عارفه مش عارفه(وبداءت تعيط)
حازم:تمام ماتقلقشين هتبقى كويسه…..نور ممكن نتكلم بره بس شويه
نور:اوك
حازم(للممرضه):خليكى انتى معاها
حازم:بصراحه يانور بيه هى اتصابت اصابه كبيره فى دماغها وانا كنت خايف انها تاثر على ادراكها …بس ماتقلقش انا هعملها الاشاعات اللازمه وان شاء الله ترجلعها الذاكره غالبا بيكون موضوع مؤقت
نور(يحدث نفسه):يارب تفضل ناسيه على طول(نور يشوف حسين واقف بعيد)دكتور حازم هو احنا مش ممكن نعمل الاشاعات اللى انت بتقول عليها فى العياده الخاصه بتاعتك
حازم:ينفع عادى
نور:خلاص بيقى ننقلها هناك دلوقتى ومش عاوز اقولك تانى مش عاوز اى حد يعرف حاجه
حازم:اوك ..بس انا عندى سؤال عامل الريسبشن بيقول ان ساره دى تبقى مراتك هو انت اتجوزت امتى ماسمعتش يعنى
نور(ارتبك وفضل ساكت يفكروبعدين رد بنزفزه):انت مالك السؤال ده هيفيدك بحاجه فى شغلك ولا هو فضول وبس
حازم:اوك …على راحتك
نور نقل ساره لعيادة الدكتور حازم وهناك الدكتور بعد اشاعات كثير قاله انه مفيش امل انها تفتكر تانى وانه افضل لها انها تتعالج فى امريكا هناك بيستخدموا اساليب نفسيه متطوره لاسترجاع الذاكره بدون اي تدخل جراحي (نور والدكتور حازم عند ساره فى الاوضه)
ساره:ايه يادكتور اخبار الاشاعه
حازم:لا كويس ان شاء الله خير
ساره:يعنى هقدر افتكر كل حاجه قريب
حازم:يعنى مع العلاج هتبقى كويسه
ساره:انا متشكره جدا يادكتور
حازم:عن اذنك(حازم طلع ونور طلع معاه)
ساره:بس انت انت
نور:انا
ساره :ايو …مش انت جوزى برضو
نور(برتباك):مين قالك
ساره:جيهان
نور:جيهان؟
ساره:اه الممرضه اللى بتقعد ترغى كثير …هى قالت لى انك كنت قلقان عليه كثير…بتقول عليك امور
نور يبتسم
ساره:طب هو انا ايه اللى جابنى هنا …ايه اللى حصل لى يعنى
نور:حادثه عربيه
ساره:وانت كنت معايا فيها
نور:لا
ساره:طب هو انا ليه مش فاكراك خالص
نور:هو انت فاكره اى حاجه اصلا
ساره:لا
نور:طيب يبقى اكيد مش هتفتكرينى
ساره:نور ….انت مقولتيش هو احنا عندنا اولاد
نور:لا
ساره:طب هو انا وانت عرفنا بعض ازى
نور:ايه الفضول ده كله ….الظاهر ان الكلام اللى قاله ليكى الدكتور فاتح نفسك على الكلام
ساره:لا بس يعنى ادينا بندردش …لو مش عاوز تقول بلاش انا كده كده شويه وهفتكر لوحدى
نور:لا خلاص هقولك
ساره:لا خلاص بلاش
نور:بصى ياستى انا وانت كنا جيران واحنا صغيرين ومن وقتها وعلى الرغم اننا بعدنا عن بعض بس فضلنا نحب بعض
ساره:طيب هو انا فىن بابايا ومامتى…وانا عندى اخوات ولا لا وانت فين اهلك مش بيسالو عليه ليه
نور(ارتبك وقعد يفكر):بصى …اصل بصراحه
ساره:فى ايه هم ماتو
نور:مامتى وبابا ماتو من زمان وماعنديش اخوات
ساره:واهلى انا
نور:مامتك ماتت من زمان برضوه
ساره:وبابا واخواتى..ماتو هم كمان
نور:لا
ساره:امال
نور:اصل …هم (وبعدين خطر على باله فكره)اصل بصراحه انا وانت اتجوزنا من وراهم علشان هم كانو رافضين جوازنا ومن ساعتها وهم اعتبروكى ميته بالنسبه ليهم
ساره:طب فين الخاتم بتاعى
نور:خاتم
ساره:ايو جيهان قالت لى انها اديتك خاتم الجواز بتاعى انا عاوزاه وتمد ايدها
نور(فكر ان الخاتم ده ممكن يفكرها بمصطفى):بس اصله مش معايا دلوقتى
ساره:طيب يبقى هاته معاك
نور:اوك
ساره:طب انت فين خاتمك
نور:انت اسئلتك كثير ليه كده النهارده
ساره:يلا بقى رد عليا….لما انا وانت متجوزين انت مش لابس خاتم ليه
نور:اصلللللللل
ساره:ماتقول هو كل حاجه اصلللللل ونقعد ساعه
نور:لا اصل انا اتشغلت بيكى ومخدتش بالى انى مش لابسه
ساره:وانت تقلع خاتمك ليه..اصلا
نور:اناااا ….كنت ….زعلان منك شويه فعلشان كده..
ساره:اه علشان كده انت بتتتهته من الصبح يعنى قبل ماعمل انا الحادثه انا وانت كنا متخانقين والظاهر انها خناقه كبيره..مش كده
نور:بس مش مهم كل ده دلوقتى..المهم انك تبقى كويسه
ساره:لا مهم لو عاوزنى اصدقكك لازم تقولى كل حاجه احنا اتخانقنه ليه وكل حاجه
نور:ااااااااااااا
الممرضه:السلام عليكم
نور شكله زى الطفل اللى انقذته مكالمة تليفون قبل مايعترف لمامته انه كسر الفازه
الممرضه:انا اسفه بس ده معاد الدواء
ساره:لا بقى الدواء ده بيخلينى انام وانا عاوزه افهم اللى حصل
الممرضه:معلش كملى بعدين
نور:خلاص ياساره انا هبقى اكلمك بعدين
ساره:خلاص ماشى(تاخد الدواء)نور
نور:ها
ساره:انت قولت اننا نعرف بعض من واحنا صغيرين ..ممكن تحكى كل الحاجات اللى انا مش عارفها
نور:زمان من يجى 20 سنه اتولدت اجمل بنت شافتها عنيا…انا كان عندى سنتين بس ماما كانت ديما تحكى لى انى كنت ديما بهرب من البيت لما يدور عليا كانو دايما بيلقونى اقعد جنبك بلعب معاكى ولما كبرتى وبقيتى تلعبي معانا مكنش حد يقدر يكسب ابدا فى لعبه انتى بتلعبيها ..لانى ساعتها كنت هخليه يندم انه فكر يلعب اصلا (يبتسم)كانت ايام
(وفضل نور كل يوم يشرح ليلى اكثر عن ساره لحد ماليلى صدقت فعلا انها ساره وكانت كل ماتساله عن ماضيها يجاوبها عن ماضى ساره….فى البدايه نور كان حاسس بالذنب ناحيه ليلى بس بعدين بدأ يتعلق بليلى ولقى فيها ساره اللى راحت منه طول الوقت قاعد معاها وبياكلها ويهزر معها……نور نايم فى اوضه ساره فى العياده وبيحلم ان مصطفى جه وقال ليلى على الحقيقه واخدها منه وفضل يقوله مش هسيبك تاخدها منى تانى يامصطفى …نور
قام على صوت الدكتور حازم )
الدكتور حازم :نور انا كنت عاوزك فى موضوع تعالى معايا على مكتبى
فى المكتب
حازم: انا كلمت لك الدكتور اللى انا عارفه فى امريكا علشان تسافر له
نور(ارتبك لما افتكر انه مش هيعرف يطلع ليلى بره البلد من غير ورق رسمى ليها):طيب تمام ..انا بس هجهز الاوراق
حازم:بس فى حاجه تانى
نور:خير
حازم:ساره هتحتاج عمليات تجميل علشان الجروح الكثير اللى فى وشها
نور:عمليات تجميل …(وبعدين جته له فكره)طب هو احنا نقدر نعمل ايه غير اننا ندارى الجروح
حازم:قاصدك ايه مش فاهم
نور:بص انا عاوز تركز معايا قوى والكلام اللى هقوله ده لو قولته مره تاني بينك وبين نفسك حتى مش هتلحق تسمعه
حازم:عيب يانور بيه ..اتفضل قول
نور:انا عاوز تعملها علميات التجميل اللى انت عاوزها بس كمان عاوزك تعملها عمليات تجميل تغير شكلها خالص عاوز اللى يشوفها مايقدرش يعرفها…اقولك خليها تشبه الصوره دى(يطلع صورة ساره حبيبتة اللى ماتت)
حازم:بس الموضوع ده هيبقى صعب لان التغيرات اللى نقدر نعملها ممكن تخلى شكلها قريبا للصوره دى بس مش ممكن تبقى شبها ميه فى الميه..يتفضل هى هى بس مختلفه شويه
نور:انا فاهم بس اهم حاجه تخليها مختلفه
حازم :بس ده هيحتاج دكتور تجميل مصدر ثقه…وده هيكلف جامد
نور:التكلفه مش مشكله المهم بسرعه قدامك يومين بس
حازم:اوك
نور:فى حاجه كمان انا مش عاوز ساره تعرف شكلها كان ايه قبل العمليات …الممرضه قالت لى انك منعتها تشوف وشها وهو فيه الجروح دى علشان دى ممكن تعملها صدمه خصوصا انها مش فاكره شكلها كان ازاى….انا عاوز الوضع يفضل كده وعاوزها تشوف نفسها على الشكل الجديد بعد العمليات …بالنسبه لساره هى هتبقى فاكره انك بتدارى اثار الجروح
حازم:اوك
دكتور التجميل عمل ليلى العمليات اللى خلتها قريبه من شكل ساره وحتى لون شعرها وقصه بقت شبه ساره
وجه اليوم اللى ليلى هتشوف فىه شكلها بعد العمليات
ساره:نور انت جيت …امتى يجى الدكتور بقى عاوز اشوف شكلى
نور: هو جاى ورايا
حازم:ايه مستعده
ساره:ايو
الدكتور يفك الشاش من على وش ساره..ساره اول ماشافت وشها فى المرايه
ساره(تعمل بوشها حركات علشان تتاكد انها شايفه نفسها):هى دى انا …انا دى …(بداء تعيط وانهارت ووقعت فى الارض)
نور قرب منها:ساره مالك…ساره
ساره:شفت يانور حتى نفسى مش عارفها ….المفروض اكون فاكره شكلى حسه وانا ببصى لنفسى كأني حد تانى
حازم:ده طبيعى فى حالتك ماتقلقيش
نور:اهو الدكتور بيقول طبيعى ماتقليقش وحده واحده هتفتكرى
فى اليوم التالى
نور:هاى
ساره :هاى
نور:ساره انا عامل لك مفاجئه
ساره:مفاجئه ايه
نور:اظهر وبان عليك الامان(تدخل الكوافيره الاوضه)
ساره:مين دى حد انا اعرفه
نور:لا ياروحى …الست دى علشان تظبطلك شعرك والميكاب بتاعك علشان الدكتور قال انك ينفع تخرجى النهارده
ساره:بس انا لسه زى مانا مش فاكره حاجه ازاى هخرج
نور:لا مهو احنا هنسافر نكمل علاج بره بس هتخرجى النهارده وهنسافر بعدها على طول
ساره:اوك
ساره خلصت شعرها وحطت لينسز زرقه وبقت شخص مختلف ونور اخدها علشان تطلع الصور للباسبور ..نور بعت راجل من عنده يسأل على مصطفى ويعرف ايه اخباره وعرف ان مصطفى فى المستشفى ولسه مافاقش ..بس كان عارف انه لازم يسافر بسرعه قبل مصطفى مايفوق ويبداء يدور عليه…..نور استخدم نفوذه علشان يطلع ليلى اوراق جديده باسم ساره وبشكل ليلى الجديد نور اخد ساره بشكلها الجديد وسافرو على امريكا… مينيسوتا فى طياره خاصه علشان تكمل علاج
فى امريكا ساره محجوزه فى المستشفى علشان يعملو لها فحوصات على المخ وهى بتتمشى فى جنينة المستشفى وقاعدت جنب بنوته البنت دى كان رجلها مكسوره
ساره:hi I’m sara
هنا:hi..hana
ساره :I’m Turkish
هنا:ايه ده وانا كمان
ساره:ايه فرصه سعيده…طب انتى بتعملى ايه هنا
هنا:لا ابد جايه اتفسح شويه…هيكون ايه يعنى محجوزه هنا
ساره:معلش مش قصدى انا قصدى ..ايه اللى حصلك ايه اللى كسر رجلك يعنى
هنا:عملت حدث عربيه
ساره:الف سلامه عليكى
هنا:وانت ايه اللى جابه هنا
ساره:انا كمان عملت حادثه
هنا:بس انتى شكلك كويسه
ساره:يعنى من ساعة الحادثه وانا مش قادره افتكر انا مين ولا اى حاجه عن حياتى
هنا:اووووو ان شاء الله تبقى كويسه
ساره:شكرا
هنا:بس كويس انك فاكره اسمك
ساره:الحمد لله لو جوزى كان جانبى طول الوقت بيحاول يفكرنى بحياتى …بس واضح كده انى مفيش امل
هنا:ليه بتقولى كده خلى املك فى ربنا كبير..ان شاء الله هتبقى كويسه
ساره:ان شاء الله
هنا:انا بشتغل مصممة قصص اطفال وانتى
ساره:اناااااااا
هنا:انا اسف اكيد انتى مش فاكره مش مشكله
ساره:انا لازم اقوم دلوقتى …هشوفك تانى ان شاء الله انا فى اوضه 111 قسم المخ والاعصاب…سلام
هنا:سلام
ساره راحت على اوضتها وبعد شويه نور جه عندها
نور:كنت فين جيت من شويه ومالقتكيش
ساره:اتمشيت شويه…انت روحت للدكتور
نور:اه
ساره:وقالك ايه
نور:قالى انك زى الفل واهتقدر تفتكرى كل حاجه بس لازمك شويه وقت
ساره:وقت قد ايه انا زهقت …انت عارف انا بتمشى قابلت بنت اتعرفت عليها سالتنى انا بشتغل ايه معرفتش ارد عليها حاجه مهمه زى دى انا مش فاكراها
نور:يعنى هى دى المشكله ولا يهمك اسالينى وانا اقولك..بصى ياستى انتى معاكى شهاده اداره اعمال بس انت ماكنتيش بتحبى المجال ده وطول عمرك عاوز تكونى مصممة ازياء…بس انتى ماكنتيش بتشتغلى
ساره:مش عارفه ليه ديما بتكلم بحسك بتقول الكلام ده على حد تانى مش انا يعنى يوم ماقولتى انى بحب اللبس لينسيز زرقه على طول وكان كل الناس فاكره لون عنيا ازرق علشان عمرى ماقلعتها …مع كده انا ماعدتش عاوزه البسها تانى…وحاجات كتير من اللى انت بتقولها لى بحس نفسى مقتنعه بحاجات غيرها
نور:انت دماغك متلخبطه من اثر الحادثه بس
ساره:بس الحادثه اثرت على ذاكرتى مش على احساسى
نور(بنرفزه):ساره كلام اللى انا بقوله هو الصح اللى انتى بتقوليه ده علشان دماغك ملختبطه بس
ساره:طيب ماشى بتزعق ليه
نور:انا اسف بس اصلك بتقولى كلام غريب
ساره:انا اسفه
نور:لا عادى ولا يهمك ..انا مش عارف ليه انتى عاوزه تتغيرى اذا كنت انا عارفك كده وبحبك كده(ويحضنها)
بعد مروه اسبوع ساره لسه حاسه انها مش قادره تكون الشخصيه اللى نور بيحكى عنها وكانت دايما تشتكى لهنا اللى بقت صحبتها وكمان عرفتها على سما اختها….ساره راحت لهنا الاوضه وطلبت منها انها تساعدها تهرب من المستشفى وهنا اقترحت عليها تقعد مع سما فى بيت هنا
نور بيكلم دكتور ساره فى التليفون
الدكتور:انا مش فاهم انت ليه طلبت منى انى محاولش ارجع لساره ذاكرتها وفى نفس الوقت عاوزها تفضل فاكره نفسها بتتعالج وان فى امل …ده ممكن يسبب لها صدمه
نور:هو الدكتور حازم مش فهمك انك ليك الفلوس اللى اتفقنا عليها وخلاص
الدكتور:ايو بس انا عندى فضول اعرف
نور:عادى من غير اسباب
الدكتور:اعديها يعنى…ماشى بس فى خبر حلو ليك معايا
نور:ايه هو
الدكتور:مراتك حامل
نور:ايه
الدكتور:نتيجه اخر تحليلات ليها قدامى اهى انا حتى لسه ماقولتلهاش( الممرضه دخلت عليه)
الممرضه:الحق يادكتور المريضه اللى فى اوضه 111 هربت
الدكتور:ايه
الممرضه:روحت اديها الدواء دلوقتى …لقيتها مش فى الاوضه ودورت عليها فى المستشفى كلها مفيش اى اثر
الدكتور:طب انا جاى حالا…..نور ساره هربت من المستشفى
نور:ايه …..ازى ده حصل …انا جاى دلوقتى سلام
(اول مايقفل الموبيل …موبيل يرن تانى)
نور:الو
ساره:ايو يانور انا ساره
نور:ساره انتى فين
ساره:مش مهم فين انا اتصلت بيك علشان ماتقلقش عليه…انا كويسه
نور:انتى سبتي المستشفى ليه
ساره:نور انا محتاجة وقت مع نفسى شويه
نور:يعنى ايه
ساره:انا لازم اعرف مين انا بعيد عن اى تاثير انا طول مانا جانبك حاسه ان فى حاجه ماسكانى بتمنعى اعرف انا مين
نور:يعنى انا بقيت مشكلتك دلوقتى
ساره:مش قصدى كده…انا بس عاوزه وقت مع نفسى افهم فيه انا عاوزه ايه
نور:بصى انا مش مقتنع بكل الكلام ده وقولى انتى فين وانا اجى اخد وخدى كل الوقت اللى انتى عاوزه فى معرفة نفسك
ساره:مش هينفع يانور ….انا هقفل دلوقتى وهبقى اكلمك اطمن عليك بعدين ..سلام
نور:لا استنى …ساره…ساره
نور طلع ركب العربيه وراح يدور عليها
نور بيفكر يعنى هى هتكون راحت فين هى ماتعرفش حد هنا وحتى لو تعرف هى مش فاكره اى حاجه اصل اكيد ماراحتش بعيد عن المستشفى …طب هيبقى ايه العمل لو قابلت حد عرف شخصيتها الحقيقيه وهو بيفكر طلعت فاجئه فى وشه عربيه وملحقش يفادى العربيه وخبط فيها والعربيه اتقلبت بيه….لما راح المستشفى الناس اللى لقو اتصلو باخر رقم موجود على الموبيل اللى هو رقم سما
ساره:ايو يانور
رجل الشارع:حضرتك تعرفى صاحب التليفون ده
ساره:ايو ده جوزى
رجل الشارع:هو عمل حادثه واحنا هننقله على مستشفى *********دلوقتى
ساره:ايه بتقول ايه ..طيب انا جايه حالا
ساره راحت المستشفى وشافت نور وقاعدت تعيط..واغمى عليها وعرفت من الدكتور انها حامل …….فى اللحظه اللى ساره حست فيها انها ممكن تخسر نور حست قد ايه هى ضعيفه وغبيه لانها بعدت عن الانسان الوحيد اللى هى فاكراه من ماضيها وانها لازم تقف جنبه زى ماهو وقف جنبها وحست ان دى اشاره من ربنا انها مش المفروض تسيبه
نور طلع من اوضه العمليات والدكتور قال ان شاء الله هيبقى كويس وساره فضلت جنبه طول الليل وتدعى ربنا
انه يقوم بالسلامه…واول لما نور فاق ساره كانت طايره من الفرح وحبت تفرح نور وقالت له انها حامل وانها مش هتسيبه وانها اسفه انها بعدت عنه….عدت الايام فى المستشفى وساره بداء ترتاح لنور والوقت اللى قضيته بتساعده خالهم يقربو من بعض اكثر…ساره بتساعد نور علشان هيطلعو من المستشفى
ساره:كده تمام انا لميت كل حاجه
نور يمسك ايدها ويبوسها:متشكر
ساره تشد ايدها وهى مكسوفه:العفو
نوريبصلها فى يعنيها:ساره انا بحبك قوى
ساره:اناااااا
نور:انا عارف انك دلوقتى متلخبطه وبتحاولى تفتكرى الماضى …بس انا عاوز اكون جنبك مش عاوزك تواجهى الحياه لوحدك
ساره:بس انا
نور(يحط ايده على بقها):هس ولا كلمه انا اللى هتكلم بس النهارده….ساره انا متاكد من انك هترجعى تحبينى تانى ومش عاوز اضيع ولا ثانيه بعيد عنك ….ساره ترضى تتجوزينى
ساره مصدومه :بس …بس احنا اصلا متجوزين
نور:خلينا نسى اللى فات…انا وانتى معملناش فرح قبل كده اتجوزنا كده بسرعه من غير فرح …تعالى نعمل فرح وشهر عسل وكل حاجه زى مايكون اول مره نتجوز(يطلع العلبه اللى جوها الخاتم من جيبه ويفتحها)
ساره:ايه ده
نور:ده خاتم جديد تعبير عن الحياه الجديده اللى هنعيشها سوا
ساره:انا مش عارفه اقولك ايه
نور:قولى انك موافقه واوعدك عمرك ماهتندمى
ساره:بس انا خايفه مقدارش افتكر الماضى ابدا
نور:يبقى احسن
ساره مستغربه:ليه
نور:علشان انا وانت هنكتب مستقبلنا سوا انا وانت وابننا هو ده المهم…..قولى موافقه بقى
ساره:موافقه
نور طلع من المستشفى …فى البيت نور عامل لساره مفاجئ واشترى ليهم كلب
نور :ساره انتى فين
ساره:ايوه يانور انا فى البلكونه
نور:غمضى عنيكى
ساره:ايه فيه ايه
نور:غمضى بس (الكلب نبح)
ساره:ايه ده انت جبت كلب
نور يكلم الكلب:كده بوظت المفاجئه…..كلب وحش
ساره:ايه ده ده حلو خالص ….شكله لذيذ اسمه ايه
نور:لسه ماخترتش له اسم…انت سميه
ساره:روى
نور(مستغرب):روى ؟
ساره:اصلى لسه شايفه الفيلم ده امبارح
نور:خلاص ياعم روى …انت اتسميت على اسم نجم سينمائى
ساره:هى دى حاجه وحشه
نور:لا ابداء انا بهزر مع الكلب بس
..نور هو الكلب فى البيت لوحدهم بيلعبو بالكره
نور بيكلم الكلب:تعالى تعالى كفايه لعب كده (يطبطب على راس الكلب)…..انت عارف انا شتريك ليه….بصراحه مخنوق عاوز اتكلم مع حد ..واللى هقوله مش ممكن اى انسان يعرفه غيري ….انت بتبص لى كده ليه مهو لو حد عرف اللى انا عملته ممكن فى اى وقت يروح يقولها …لالالا انا مقدرش اخاطرحتى باحتمال ده….انا عندى احساس فاظيع بالذنب لو هى عرفت اللى انا عملته فيها مش هتسامحنى ابدا ….علشان كده لازم احاول بكل الطرق ابعدها عن اى حاجه تفكرها بالماضى…(الكلب يحك راسه فى رجل نور)عارف عاوز تسالنى ليه انا بعمل كده…الظاهر انى حبتها بجد(الكلب جاب الكره ….نور ابتسم ليه)اه عاوز تعلب تانى طب هاتها (ورمى الكره بعيد)
وساره ونور بداءو يجهزو للفرح وعدى شهر وجه يوم الفرح ساره فى الكوفير وهنا معاها
ساره:ايه رايك
هنا:حلوه
ساره:مالك ياهنا حسه انك عندك كلام عاوزه تقوليه
هنا:بصراحه ايوه
ساره:فى ايه
هنا:خايفه عليكى من اللى بتعمليه
ساره:اللى هوه
هنا:ساره انتى بتحبى نور
ساره(ارتبكت):ايه لازمت الاسؤال ده دلوقتى
هنا:يعنى اللى انا خايفه منه صح
ساره:الكلام ده ملوش لازمه دلوقتى
هنا:ساره انتى ليه بتهربى من الاجابه
ساره:ماتشغليش بالك بيا
هنا:يعنى ايه ماشغلش بالى بيكى انت عارفه انى بعتبرك زى اختى خصوص بعد ما سما سافرت على نيويورك …وانا بجد خايفه انك تندمى بكره
ساره:متقلقيش ياهنا مش معنى انى مش عارفه احس اى احساس ناحية نور يبقى مش هقدر احبه انا بس عاوزه حبت وقت ولما نتجوز هيبقى معايا كل الوقت…انا هبقى كويسه ماتقلقيش
هنا:انا بس مش فاهمه انتى بتعملى كده ليه
ساره:علشان حاجات كثير قوى….علشان ابنى اللى لسه مطلعش للدنيا مش عاوزه يتربى لوحده …علشان الماضى اللى انا مش فاكراه ونور هو الرابط الوحيد ليه …(تنزل دموع من عينيها)علشان انا ضعيفه وخايفه انى ابقى لوحدى …تفتكري دى مش اسباب كفايه
هنا:لا كفايه…يلا امسحى دموعك كده بوظتى المكياج
فى الفرح نور ساره بيرقصو سلو
نور مبسوط :بحبك
ساره:وانا كمان
نور: ليكى عندى مفاجئه
ساره:ايه هى
نور:انا قدمتلك فى دوره تصميم ازياء لمدة 6 شهور …وهساعدك تعملى شركتك الخاص وتصممى فيها برحتك
ساره:ايه ده بجد
نور:انا عارف ان ده حلمك من زمان
ساره:يعنى انا هيبقى عندى شغلى الخاص
نور:ايوه
ساره(تبوسه فى خده):ربنا يخليك ليا
هنا وقفه تتفرج على ساره وهى زعلانه
ساره ونور اتجوزو وبعد مرور شهر نور جه له شغل لازم يسافر بس ساره ماكنش ينفع تسافر معاه
ساره:ممكن اطلب منك طلب
نور:اتفضلى
ساره:انت هتسافر وانا هبقى هنا لوحدى
نور:طب مانا بقولك تعالى معايا
ساره:مقولتلك مش هينفع….هو اصحابى منه وإيناس كانو رايحين يقضو 3 تيام فى البحر وبقول لى انى لو رحت معهم ممكن ده يساعدنى على انى افتكر حاجه
نور:انتى ماشيه تقولى لكل الناس انك فاقده الذاكره
ساره:عادى يانور يعنى
نور(بنرفزه):لا مش عادى انت شكلك مش هتبطلى العاده الزفت دى لا لما تجى لنا مشكله من وراها
ساره:نور ماتزودهش بقى مش لدرجه دى يعنى
نور:وبعدين من امتى وانت بتحبى البحر انا مش قولتلك قبل كده انك بتكرهى البحر من وانتى صغيره علشان مامتك ماتت غرقانه
ساره:بس انا مجربتش اروح قبل كده ارجوك هتبقى قاعده حلوه مع اصحابى
نور:والشغل اللى وراكى ….ايه دلوقتى خلاص بقيتى فاضيه
ساره:هيبقى معايا اصحابى وهنعمله كلنا هناك
نور:لا مفيش بحر….اخرجى مع هنا فى اي حته
ساره:هنا سافرت نيويورك …..نور علشان خاطرى
نور:ساره امشى من قدامى دلوقتى انا قولت لا
نور سافر واصحاب ساره فضلو يتحايلو عليها لحد ماقنعوها انها تروح البحر معاهم وهى هناك قابلت شاب اسمه مهند اول ماشفها ندها بسلمى وقالها انه متاكد انها سلمى فضل يحكى لها ازي هم سابو بعض ويحكى لها عن حاجات هى كانت بتحلم بيها…ساره صدقت مهند وبداءت تحكى له انها فاقده الذكره وانها ممكن تكون سلمى بس مش فاكره
ساره:بس ازى نور بيقول انه يعرفنى من وانا صغيره
مهند:ممكن يكون بيكذب عليكى مش انتى بتقولى انك فاكره الكلام اللى انا بقوله ده
ساره:انت بتوصف حاجات زى اللى انا بحلم بيها بالظبط
مهند:يبقى خلاص تعالى انا وانت نهرب مع بعض
ساره:نهرب
مهند:ايو ياحبيتى انا مش ممكن استغنى عنك بعد مالقيتك واكيد نور هيعمل لنا مشاكل
ساره:بس انا مقدرش اعمل كده
مهند:انا عارف انك لسه مش واثقه منى بس انا مش عارف اعملك ايه علشان تثقى فيه
ساره(بتفكر فى ابنها وفى حياتها كلها اللى هتتهد بعد الخبر ده):انا لما نور هيجى هاوجهو
مهند:لسه هستنى نور لما يجى …طب بصى انا عندى فكره انا هخدك مكان هيفكرك باللى كان بينا…مكان عام متخفيش يعنى
ساره:لا بلاش
مهند:يبقى انتى مش عاوزه تفتكرى ماضيكى.
ساره(مرتبكة):لا مش كده..طب خلاص موافقه
منه وإيناس وباقى اصحابهم كانو بيسمعو حوار ساره مع مهند بس هى مش شايفاهم ومره واحده اول ماهى قالت موافقه طلعو كلهم وقالولها:مفاجئه
إيناس:ههههههههه مش ممكن انا مصدقتكش اللى سمعته دى ماخدتش معاك ساعه
مهند:مش قولتكم مين الملك هنا
منه: اكيد انت
ساره:انا مش فاهمه حاجه فى ايه
إيناس :يعنى لسه مش مستوعبه الصدمه …انتى صدقتى انه مهند يعرفك قبل كده ده مقلب احنا عاملينه فيكى ههههههههه
ساره:ازاى بس ده عارف كل حاجه
منه:ساره حبيبتى احنا اللى قولنا له على كل اللى انتى بتحكى لينا ههههههههه
إيناس:انا صورت اللى حصل كله ده البنات لما يشوف الفيديو ده هيموووووووووت من الضحك…ساره يلا قولى حاجه للمعجبين(وتوجه الكاميره على ساره)
ساره تبص لها بغيظ :انتم كلكم كلاب ازاى تعملو فيا كده دى جزاتى علشان امنتكم على سرى انا هخليكم تندمو على اللى انتو عملتو ده (وتجرى وهى بتدارى دمعتها)
منه:يعنى من كثر الصدمه مش عارفه تقول ايه…..شفتها وهى بتقول بس ده عارف كل حاجه بجد مسخره
ساره فضلت تعيط طول الليل ولما كلمت نور طلبت منه يجى بسرعه نور حجز فى اول طياره وساره راحت تقابله فى المطار ولما شافته حضنته جامد وزى ماتكون طفله حست بالامان لما شافت باباها
فى البيت ساره بتفضى الشنط ونور جه من ظهرها وحضنها وقالها تعالى نتكلم شويه انتى وحشتينى قوى ويبقى رصى الهدوم بعدين وخد ساره من ايدها وقاعدو على السرير
نور:متعرفيش انتى وحشتينى قد ايه فى اليومين دول
ساره:وانت كمان…انت ماتعرفش انت قد ايه انا افتقدتك فى اليومين دول(وعنيها تدمع)
نور:ساره مالك فى ايه…كل ده علشان انا سافرت خلص مفيش سفر بعد كده لا واحنا الاتنين سوا
ساره:نور انا عاوز امشى من هنا …مش عاوزه اقعد هنا تانى
نور:ليه ايه اللى حصل لكل ده
ساره حكت لنور اللى زمايلها فى الجامعه عملوه معاها
نور(بنرفزه):انا كام مره قولتلك بلاش تقولى لحد وفوق كل ده كمان روحتي البحر وانا كنت قايلك لا
ساره:انا اسفه يانور بس كان عندى فضول احس الاحساس اللى بيحكو عنه كل اللى بيشوفو البحر
نور:شفتى اللى حصل لك لما ماسمعتيش كلامى
ساره(منهاره من العياط):اقولك انا اسفه
نور:ساره حبيبتى انا خايف عليكى انت متعرفيش قد ايه الناس وحشه ..اهو مجرد ماعرفو سر صغير عنك استغلوه علشان يضحكو ويهزرو شويه
ساره(بتعيط):انا انا مش عاوزه اشوفهم تانى
نور:تمام انا هشوف مكان تانى نسافر له وهقدملك تدرسى هناك ولا يهمك (يحضنها
