الحلقة 23 من قصة: لم يكن الأخير
الحلقة 23 من قصة: لم يكن الأخير
تانى يوم الصبح محمد ومصطفى فى الشغل
محمد:ايه روحت فين امبارح كده
مصطفى:ابدا اتخنقت من القاعده
محمد:امال لو عرفت اللى انا عرفته
مصطفى:عرفت ايه ؟
محمد:ساره متجوزه وعندها ولد
مصطفى:ايه ..طب ازاى دى مش لابسه خاتم
محمد:معرفش موضوع الخاتم ده…بس اكيد انها متجوزه ده سما طول السكه امبارح بتحكى لى قصه حب ساره وجوزها دول بيحبو بعض من وهم اطفال
مصطفى:يعنى هى متجوزه من زمان
محمد:ماعرفش …بس احنا مالنا خلاص مفيش نصيب
مصطفى:يمكن علشان كده اتعاملت معايا كده امبارح
محمد:قصدك على ايه
مصطفى:مهو انا روحت امبارح ورها لما قامت تتكلم فى الموبيل واول ماجيت اتكلم معاها دخلت فيه شمال وماسبتنيش اقول ولا كلمه
محمد:خلاص بقولك ايه انت ايه رايك فى هنا
مصطفى:هنا يعنى ليه
محمد:انت عاوز تفضل طول العمر كده لوحدك
مصطفى:احنا اتكلمنا فى الموضوع ده قبل كده
محمد:اه بس انا لما لقيتك اديت فرصه لساره اتفائلت وقولت يمكن
مصطفى:على فكره انا اللى كان لافت نظرى لساره شبها لليلى مش اكثر لكن متعلقتش بيها
محمد:طب انا هتصل بهنا اقولها اننا الغينا فكرت الحفله
مصطفى:لا ليه
محمد:يعنى الموضوع من الاول كان علشان ساره
مصطفى:لا …انا عامل الحفله دى علشان خاطر الاطفال ومش هلغيها علشان حد
محمد:يعنى بيتهئ لى انت مش هتقدر تشتغل مع ساره بعد اللى حصل
مصطفى:مهو ساره قالت ان التعامل كله مع هنا
محمد:انا هكلم هنا تجى على هنا علشان نروح نشوف المزرعه سوا….بس انت كلمت صاحب المزرعه
مصطفى:اه من امبارح والمفاتيح معايا دلوقتى
محمد:تمام انا هكلم هنا وهقول لسما كمان تجى معانا نروح كلنا بعد الشغل ونرجع بليل
مصطفى:لا انا اللى هكلم هنا …انا اخدت رقمها امبارح علشان الترتيبات
محمد :اوك
محمد اتصل وسما ومصطفى اتصل بهنا واتفقو معاهم
فى بنسلفانيا
هنا بتكلم ساره فى الموبيل
هنا:بقولك ايه انا هطلع من هنا بدرى علشان اروح اشوف مكان الحفله
ساره:حفله ايه
هنا:انتى لحقتى تنسى ..الحفله اللى هيعملها مصطفى للولاد
ساره:بيتهئ لى انه صرف نظر عن الموضوع ده
هنا:لا ليه …ده حتى لسه مكلمنى ياكد عليه انى اروح على نيويورك علشان نشوف المكان
ساره:هو اللى كلمك بنفسه
هنا:وايه المشكله يعنى
ساره(تتحدث مع نفسها انا قولت بعد اللى حصل امبارح ده مش هيورينى وشه):لا مفيش حاجه….انت ميعادك معاه امتى
هنا:الساعه 3 ومحمد وسما هيروح معانا
ساره:خلاص انا هعدى عليكى كمان ساعه ونروح سوا …مش هنرجع فى نفس اليوم برضو
هنا:مش ضروى تجى ..هو قالى حد واحد كفايه
ساره:اه عندى فضول اشوف المكان اللى كانو بيحكو عنه
هنا:طب ماتخلى مراد يوصلنا
ساره:لا بلاش خلى مراد معاهم فى البيت علشان لو حصل حاجه او احتاجو حاجه
هنا:تمام مستنيكى….سلام
ساره:سلام….(تحدث نفسها بصوت عالى) عامل فيها زعلان ومش عاوزنى اروح معاكم . عاوز تلعب ياستاذ مصطفى …تمام النهارده هتعرف انت بتلعب مع مين
محمد ومصطفى وسما مستنين قدام بيت سما وهنا هو ده كان مكان التجمع
مصطفى بيتصل بهنا يشوفها اتاخرت ليه
سما:اهم وصلو
مصطفى اول ماشاف ساره سايقه العربيه اتصدم
هنا:معلش اتاخرنا عليكم
مصطفى:مش مشكله
ساره:هاى
سما:هاى
ساره:ايه مكنتش متوقع انى اجى
مصطفى:لا ليه
ساره:يعنى انا قولت لنفسى بما انك ماخدتش رقمى امبارح …اكيد علشان كده ماتصلتش تقولى على المعاد..ولا انت ماكنتش عاوزنى اجى
مصطفى:عادى اى حد هيجى هيسد
محمد:طب يلا بينا نمشى علشان نلحق نرجع
محمد :مدام ساره اركنى عربيتك هنا علشان الطريق عربيتك مش هتعرف تدخله …هتغرزى على طول…ممكن تطلعى معانا فى العربيه او مع مصطفى اللى يريحك
ساره:لا هاجى معاكم ..ثوانى اركن العربيه
كلهم طلعو على المزرعه بيفرجهم على المزرعه
مصطفى:يعنى بيتهئ لى لو قضو السهر هنا وممكن يباتو المكان هيكفى لكن اول اليوم انا لسه بفكر هيعملو ايه فيه
ساره:انا شايفه انك مفكر فى كله حاجه مش محتاج مساعده من حد …يعنى انا شايف اننا مكنش لينا لازم نجى اصلا
مصطفى:انا مقصدتش كده …لو عندك اى افكر انا معنديش مشكله
هنا:الفكر اللى انت قولتها يامصطفى حلوه قوى ..انت عندك مشكله مع البيات
ساره:لا عادى مفيش مشكله
مصطفى(بصوت واطى) :يارب صبرنى
واحد من خدم المزرعه: lunch is ready
مصطفى: thanks
ساره:لانش ايه احنا مش خلصنا يلا بينا
مصطفى:لا فى حاجه انتو لسه ماشوفتهاش …وبعدين الناس عامله حسابه انكم هتتغدو هنا
ساره:بس كده هنتاخر
مصطفى:علشان كده ماتصلتش بيكى ..اصلى عارف انك مشغوله
ساره:يعنى المشكله فيه دلوقتى …طب يلا اتفضل علشان نتغدى ونكمل الجوله
راحو كلهم يتغدو ومصطفى بداء يحس قد ايه ساره وليلى مختلفين وانا تشابه الشكل بس مش كفايه علشان يقدر يبلعها
سما(بتكلم ساره فى ودنها وهم بيغسلو ايدهم بعد الاكل):واضح ان هنا ومصطفى انسجموا …ممكن لو سمحتى تتعملى معاه كويس مش عاوزين مشاكل
ساره:هنا ومصطفى …قولت لى …من عنيا حاضر
بعد الغداء طلعو يكملو باقى الجوله بره البيت بس فجاءه الدنيا بدات تمطر فادخلو جوه بسرعه
مصطفى:ربنا يستر لو فضلت الدنيا تمطر بغزاره كده مش هنعرف نروح النهارده
ساره:ايه وليه بقى
هنا:انتى ماشوفتيش الطريق اللى احنا جاين منه …لو غرق ميه هيبقى خطر نمشى عليه
ساره:ان شاء اللى المطر يوقف
بس المطر فضل يزيد وبقى صعب جدا انهم يروحو
مصطفى:انا قولت لناس اللى هنا يحضرو لكل واحد اوضه نبات فيها لصبح وان شاء الله بكره يبقى الجو احسن ونقدر نروح
ساره:لا انا لازم اروح النهارده
مصطفى(بنرفزه):انتي مابتفهميش عربى ماقولنا ..مش هينفع تروحى دلوقتى
ساره(بنرفزه):انت بتزعق لى ليه
مصطفى:بقولك ايه انا مستحملك من الصبح كده كفايه
محمد:استهدو بالله ياجماعه ماينفعش كده…مصطفى تعالى معايا(ويخده) ويروح بعيد
هنا:خلاص اهدى
ساره:انا عاوز اروح لكريم لما كلمت الداده كان بيعيط جنبها وخايفه يكون تعبان وتكون هى بتخبى علياء …انا قلبى واكلنى عليه
سما:معلش اطمنى عليه بالتليفون كل شويه واول ماالجو يتحسن محمد يروحك على طول
ساره:هستنى …انا فإيدى حاجه تانى
سما راحت عند محمد ومصطفى
سما:محمد انا وعدت ساره ان الجو اول مابتحسن انت هتروحها على طول علشان هى قلقانه على كريم
مصطفى:يعنى هو جوزها العته هتاكله لو قاعد لوحده
سما:كريم ده ابنها …وهى قلقانه علشان سايبه مع الداده وباباه مسافر
محمد:خلاص تمام انا هبقى اوصلها
مصطفى:انا طالع اقعد بره
محمد:مصطفى بلاش مشاكل
مصطفى:مش انا اللى عامل مشاكل هنا
محمد:انت اللى غلطت فيها الاول
مصطفى:خلاص اوعدك مش هتكلم خالص
محمد:طب انا و سما جاين معاك
كلهم قاعدين مابيتكلموش وبس بيرقبو الجو بره
ساره قاعده قلقانه وحاطه ايدها على خدها وبتفكر فى كريم وخصوص بعد مع عرفت من الداده ان كريم حرارته مرتفعه شويه
مصطفى بيراقب المطر شويه ويبص على المكان شويه …مصطفى لما شاف ساره قد ايه قلقانه…معرفش يمنع نفسه يساعدها
مصطفى:لا كده مش هينفع انا مروح
محمد:انت بتستهبل
مصطفى:ماما وندى هيجو النهارده ولازم اقابلهم
محمد:يعنى هو هيطيرو …بكره تشوفهم
مصطفى:لا وهو انا معايا مفتاح البيت ومفيش نسخه احتياطى
محمد:مهى ممكن تتحل …مش لازم تسوق دلوقتى يعنى
مصطفى:لا معلش انا هسوق براحتى…انتو خليكم بايتين هنا وامشو لما الجو يتحسن ….يلا ياساره علشان اروحك
ساره بصت لمصطفى بدهشه :احنا صحيح هنروح
مصطفى:يلا ولا غيرتى رايك
ساره:لا غيرت رأيي ايه يلا بينا…سلام
ساره طلعت بسرعه ومصطفى طلع وراها
محمد:مصطفى لما توصل طمنا
مصطفى:اوك …سلام
فى العربيه ساره ماتكلمتش ولا كلمه
مصطفى:انا اسف انى اتعصبت عليكى
ساره:ولا يهمك…تفتكر احنا ممكن نوصل فى قد ايه
مصطفى:مش عارف على حسب التساهيل ….بقولك ايه انا هشغل حاجه علشان الوقت يعدى بسرعه(ويمد إيده يشغل التسجيل )
ساره:لا بلاش تشغل حاجه(وتمد ايدها علشان تقفله …ساعتها ساره حست نفسها كانت فى الموقف ده قبل كده فرجعت ايدها وهى متلخبطه من غير حتى ماتطفى التسجيل)
مصطفى:لو فضلتى تفكرى كده كثير الوقت مش هيعدى
ساره:مابحبش اسمع الحاجات دى
مصطفى:ليه
ساره:يعنى بحس انهم بيضحوك على الناس بكلام الاغانى ده وبتعيشهم فى الخيال وانا بحب اعيش الواقع
مصطفى:قصدك ان الحب مش موجود غير فى الاغانى بس
ساره:الحب اللى بيوصفوه ده …اكيد مش موجود غير فى الاغانى بس
مصطفى:بس انا بختلف معاكى …انا مؤمن ان الحب ده موجود فى الحياه
ساره:موجود طب انت تعرف حد بيحب حد كده
مصطفى:غريبه انى اسمع الكلام ده من واحده متجوزه حب طفولتها…بس انا اعرف ناس كثير كده
ساره:انت عرفت من فين
مصطفى:سما قالت لمحمد ومحمد قالى
ساره:اه انا اتجوزت حد بحبه من الطفوله وعلشان كده اقدر اقولك ان الحب بتاع الاغانى حاجه والواقع حاجه تانى
مصطفى:مش معنى انك مابتحبيش جوزك بطريقه دى يبقى الحب ده مش موجود
ساره:مابحبش جوزى…انت جبت الكلام ده من فين …انت مين سمحلك تتدخل فى حياتى
مصطفى:الموضوع واضح جدا انت ماكنتيش لبسه خاتمه وطريقة كلامك عنه كله واضح …الحب مابيستخاباش
ساره(بصوت حاد):والله وانت عرفت من فين بقى
مصطفى:اسال مجرب
ساره:عاوز تقول انك انت وهنا عرفتو تحبو بعض فى اليومين دول…وحبتو بعض الحب الفظيع اللى بتحكى عنه ده…انت مصدق نفسك
مصطفى:مين اللى قالك انى بتكلم عن هنا
ساره:واضح جدا طول اليوم هزار وهى عاجبها افكارك وبتنديك باسمك من غير القاب…مش محتاجه ذكاء
مصطفى:عادى احنا بنشتغل سوا….بعدين ايه اللى مضايقك قوى كده انت بتغيرى عليه ولا ايه
ساره:ايه لا طبعا ايه اللى انت بتقول ده انا غلطانه انى بتكلم معاك اصلا …وقف العربيه انا عاوز انزل هنا …يلا وقف
مصطفى:فى وسط الطريق كده انتى مجنونه
ساره:وقف والا هنط
مصطفى:خلاص اعتبرينى ماقولتش حاجه (وفاجئه العربيه وقفت ..غرزت فى الطينه)
مصطفى:ايه اللى بيحصل ده
ساره:فى ايه
مصطفى:واضح ان العربيه غرزت
ساره:لا ماتقوليش يعنى هنفضل هنا
مصطفى:بلاش سلببيه وفكرى معايا ممكن نعمل ايه
ساره:سلبية ايه بس ..انت اللى ورطنا فى المشكله دى حلها انت بقى
مصطفى:مهو انت لو ماكنتيش اتخانقتى معايا ماكنتش غرزت بالعربيه …..خلاص انا هتصرف (يطلع الموبيل علشان يكلم محمد)ايه ده مفيش شبكه
ساره:ايه ….وانا كمان معنديش شبكه
مصطفى :طب وهنعمل ايه دلوقتى
فى الوقت ده نور كان بيحاول يتصل بساره اكثر من مره بس موبيلها كان مقفول فقرر يبعتها ماسج قالها فيها انه قلقان جدا عليها وقاعد يتفرج على صورهم علشان يضيع القلق اللى هو قلقانه على ساره
على الطريق مصطفى بيحاولو يطلعو العربيه بس مافيش امل
مصطفى :واضح اننا هنبات هنا للصبح
ساره:ايه اللى خلنا سبناهم بس
مصطفى:ان شاء الله حد هيعدى ويشوفنا
ساره:مين اللى ممكن يعدى فى الجو ده احنا اتحجزنا هنا وحتى مفيش شبكه اطمن بيها على كريم
مصطفى:انا اسف
ساره:وانت ذنبك ايه
مصطفى:بصى فكرى فى اى حاجه تانى علشان الوقت يعدى
ساره:مش عارفه هموت من القلق عليه
مصطفى:طب بصى خلينا نكمل الموضوع اللى كان بنتكلم فيه قبل مانغرز
ساره:نكمل ايه
مصطفى:انت ليه مش مؤمنه بالحب
ساره:مين قال انى مش مؤمنه بالحب بالعكس انا بحب جوزى قوى …بس بطريقه مختلفه عن اللى انت تقصدها
مصطفى:ازاى يعنى
ساره:عادى يعنى
مصطفى:يعنى مثلا لما بيغيب عليكى بتحسى بايه
ساره:لو معنديش شغل بحس يومى فاضى …بس ده كان قبل مانجيب كريم لكن دلوقتى كريم مابيخليش عندى اى وقت…حب عادى يعنى
مصطفى:هو ايه اللى عادى مفيش فى الحب عادى
ساره:طب انت قولى انت جربت تحب قبل كده الحب اللى انت بتحكى عليه
مصطفى:انا بحب واحده وهى بالنسبه لى الدنيا كلها وانا مشغول وانا فاضى فى بالى …كل حاجه بعملها فى حياتى بحسها معايا
ساره:مين دى ماتقوليش مامتك
مصطفى:ههههههههه لا مش هيه(صوت عربيه من وراهم)ايه ده الظاهر انها فرجت
ساره:يارب
طلعت عربيه بتلف تشوف لو فى حد محجوز فى الطريق تساعده …شادوالعربيه طلعوها ومصطفى وساره كملو الطريق وهم فى الطريق ساره فضلت تفكر فى كلام مصطفى عليها هى نور وهى بتبص لخاتم الجواز
مصطفى وصل ساره لحد بيتها وبات فى فندق فى بنسلفانيا
مصطفى كلم ندى ومامته قالهم انه اسف انه ماكنش فى استقبالهم وقالهم انه هيجى بكره
