قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الثاني

دنيـا : الحقى يا رقيه مش دى هاجر وصاحبتها مين اللى معاهم دول ؟

رقيه: هــــــــاجر .!!! مين دول

دنيا: اقف ؟

رقيه : لا لا انا مش عاوزاها تاخد بالها انى شوفتها وهشوفها هتقول ايـــــــــــه

دنيا: بس هى شافتكـــــ

رقيه : مش مهم يا دنيا مش مهم امشـــــــى ارجوكى

دنيا : مالكــــــ بس اهدى احنا عديناهم بكتير خلاص

رقيه : انا مش عارفه اعمل معاها ايه , خلاص تعبت فعلا تعبت دايما بتحسسنى انى عاجزه مش قادره اخد معاها موقف جـــــامد

دنيا : ليه يعنى

رقيه: انتى عـــــــارفه يا دنيا , انى لحد دلوقت برضوا خايفه اتجوز جواز صالونات رغم انى مبقاش فى ايدى غيره

دنيا : يا حبيبتى متقوليش كده بتنجح صدقينى الجوازات دى

رقيه : اه بتنجح بس اذا كان اللى منى بتعيرنى ان سنى اتأخر شويه اومال بقى لو حد تانى

دنيا : متخديش فى بالكـــــــ يا رقيه انتى اعقل من كده

رقيه : انتى عارفه انـــــــى دماغى اكبر من كده انا نفسى اعرف ايه المجتمع اللى يحكم على واحده بأنها اتاخرت فى الجواز بانها شخصيتها وحشه , مهما اتقدم بينا المجتمع برضوا هنفضل كده

دنيا :مش هكدب عليكــــــــى ليكى حق بس هنعمل ايه بقى

رقيه : غير ده كله انا عارفه انى مش جميله بس تعرفى عمر ده ما لفت نظرى

دنيا: هههههههههههههه لا بقى فى دى انتى غلطانه ده انتى سكر ولو عاوزه تبقى زى بنات اليومين دول هتكونى سيبكـــــ من الكلام ده

رقيه : هههههههههههه ماشى يا ست السكر انتى

__________________________________________________________________

عبير : هتعملى ايه ؟

هاجر: ولا اى حاجه يا شيخه كبرى دماغكـــــــ ولو حتى شافتنى انا مش خايفه منها

عبير : يا سلام !!!

هاجر : اه طبعاً مش احسن ما افضل قاعده زيها ومتجوزش

عبير : ههههههههههههههههههههه بتعجبنى ثقتك دى بس قوليلى هى هتفضل مخلله كده كتير ؟؟

هاجر : هههههههههههههههههههههه كل اللى يشوفها يطفش الصول رقيه دى

كريم : ايه يا بيبى مش هنمشى من هنا بقى

هاجر: يلا با بيبى

________________________________________________________________

عمر فى طريقه لمنزله فى الثامنه صباحــــــــا وكاسيت السياره على صوت عمرو دياب وسط غنا عمر بصوت عالى

عمر: ده حبيبى , حبيبى اغلى من عمرى والله اغلى من عمرى وحياتى كلها ليه
حبيبى حبيبى قولتها بقلبى دوا روحى حته من قلبى ولا يحلى عمرى غير بيكـــــــ

رامى : اهدى يا حاج مكنتش سهره هتخبطنا الله يخربيتك

عمر : هههههههههههههههههههههههه لا يا واد ليك حد يسأل عليكـــــ

رامى : بصراحه لا بس انا بسأل عليا يا عم انا خايف على روحى اانت مال امكـــــ انت

عمر : ههههههههههههههه لالالا كله الا الست الوالده اللى موجوده عندى فى البطاقه وبس

رامى : انت اخر مره شوفتها امتى يا اض انت

عمر : تقريبا كده من شهر عاوز حاجه يا حبيبى , العربيه عاوز تغيرها يا عم افتكرنا حاجه حلوه على الصبح

رامى : عندك حق , وهى عامله دلوقت ومن هون عليها الوقت

عمر : اكيد ساكته ولا بتحكى ولا بتشكى ولا بتبكــــــى عارفها تبقى مجروحه ومظلومه ولا تبين ولو نزلت دموع منها بيبقى الجرح مش هين

رامى : ايــــــــــــوه يا ميرو ايووووووووووووه , حاسب حاسب

ينزل عمر من السياره بيشوف دنيا التى بصت عليهم باحتقار شديد لانها لقت اثنان من الشباب فى حاله لا مبالاه

دنيا : ايه اللى انت عملته ده انت ايه ما بتشوفش

عمر: بس بس براحه اللى انتى عاوزاه هديهولك بلاش زعيق على الصبح متوجعيش دماغى

دنيا : وكمان قليل الادب

عمر : مين ده اللى قليل الادب

رقيه : خلاص يا دنيا حصل خير , تعالى بس

رامى : اهدى يا عمر مش كده

عمر : ايون اسمعى كلام ابله الدكتوره ام نضاره دى واركبى عربيتك والفلوس اللى انتى عاوزاها تقولى عليها

دنيا : مش عاوزه منك حاجه اتفضل امشى

رامى : تعالى يا عمر

كل واحد فيهم كان فى حاله ومشغول بالمشكله ماعدا رقيه فكلمه عمر اللى قالها اثرت فيها وخصوصا لانه شاب واكيد كل الشباب شايفها كده مسحت دموعها اللى نزلت بسرعه وركبت العربيه مع دنيا

______________________________________________________________

دنيا : بنى ادم متخلف وهمجى و …… هيه رقيه انتى روحت فين ؟

رقيه : لالا معاكى معاكى

دنيا :بكلمكـــ على الشاب الزفت ده

رقيه : يا ستى سيبكــــــ منهم

دنيا : فى حاجه يا روكا ؟!!!!!!

رقيه : لا خالص ممكن ترجعينى على البيت

دنيا ك بيت ايه بس مالك ى بنتى

رقيه : مفيش حاجه تعبانه بس شويه

دنيا : ماشى هروحكــــــ

________________________________________________________

دخلت رقيه البيت والدموع على خدها وفجأه شافت الابتسامه الغير طبيعيه على وجهه مامتها
فمسحت دموعها بسرعه

ماجده : تعالى يا روح قلبى كويس انك جيتى بسرعه

رقيه : انا ما روحتش اصلا يا ماما

ماجده : ليه كده يا حبيبتى ؟؟

رقيه : ابدا صدعت شويه ومش ورايا حاجات كتير

ماجده : واضح كده ان قلبك دليلكــــــــ

رقيه بتبص لمامتها باستغراب

رقيه : اازى يعنى ؟

ماجده : طنطك سوسن كلمتنى الصبح وجيبالك عريس بتشكر فيه اوى وبتقول محترم وكويس ودكتور

رقيه : تانى يا ماما انا زهقت

ماجده : معلش يا حبيبتى علشان خاطرى انا عاوزه افرح بيكى قبل ما اموت خشى بس ارتاحى شويه عقبال بالليل

رقيه : حاضر يا ماما حاضر

دخلت رقيه اوضتها وهى فى حيره كبيره , لانها مش عاوزه تزعل مامتها وفى نفس الوقت هى مش عاوزه تتجوز سماعه هى مش هتعيش مع سماعه الدكتور هى هتعيش مع شخص نفسه مش بالطو وسماعه وفى اخر تفكيرها استقرت انها هتقبله يمكن يبقى انسان كويس وخصوصا انها مش عاوزه تزعل والدتها