قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل السابع
في الحلقة السابقة: قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل السادس
قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل السابع
جريت رقيه لبره الاوضـــــــه فضلت متنحه ومتردده ومش عارفه تعمل ايه ؟؟ لقت رجليها رايحه للاوضه اللى فيهــــــــا مدحت , مدحت بصلها حس انها متوتره وشكلها متغيـــــر
مدحت : فيه حاجه ؟
رقيه : حاجه , حاجه ايه !! لالا مفيش حــــــــاجه , خلصت ؟؟
مدحت : اه هروح الاوضه التانيه بقى
وقبل ما رقيه ترد عليه كان عمر جيه الاوضه دى وفضلت حاطه عنيها فى الارض وهو باصصلها علشان يفتكر شافها فين قبل كده
عكس رقيه اللى افتكرت اول ما شافت صورته واتضايقت اوى لما افتكرت كلامـــــــه ساعتها
رقيه : انا جايه وراك يا مدحت ,, ممكن توسع بعد اذنكــــ
عمر : لما تعرفينى انا شوفتكــــــ فين قبل كده
رقيه : انا انا
عمر : انتى انتى ايه بس ,,, ايه اللخمه دى انا اول مره اشوف بنت لخمه كده
رقيه : طب بعد اذنكــــ بقى
عمر : لا مش بعد اذنكــــــ بقى , طب انتى هنا ليه وكنتى فى اوضتى بتعملى ايه
خدت رقيه نفس طويل وردت
رقيه : انا المهندسه رقيه , مهندسه الديكور وكنت بتفرج ع اوضتكــــــ علشان التصميمات مش اكتر
عمر : والصوره برضوا من التصميمات
رقيه : ابدا دى وقعت غصب عنى فكنت بعدلهـــــــا
عمر : امممممممممممممم , ووووووقعت
رقيه : بعد اذنكـــ
عمر : ماشى بس عاوزه اسألك ع حاجه
رقيه : قولتلكـــ معرفكش
عمر : ههههههههههههههههههههههه وده اصلا مش سؤالى
رقيه : طب حضرتك عاوز ايه
عمر : من غير حضرتكــــ , انا عمر , عاوز اعرف هو ينفع اعد فى البيت هنا وانتوا شغالين
رقيه : ينفع بس هتتعب كتير
عمر : المهم انه هينفع , يالا بقى روحى لمدحت ,,, او بمعنى اصح اهربى اهربى
مشيت رقيه من غير ما تبص وراها ناحيه الاوضه اللى فيهـــــــــا وهى ماشيه اتكعبلك من لخمتها وقعت النضاره بتاعتها , عمر مات من الضحك وهو كان بيتضحك من خجلها انما هى
خدتها انها تريقـــــــه عليها وعيونها دمعت وبصتله بصه غريبه هى مش عارفه بصتها ازاى ودخلت الاوضه
من نظره رقيـــــــه , عمر حس انها اضايقت منه ولاول مره فى حياته يضايق انه ضايق بنت زى ما لاول مره يقابل بنت زى رقيـــــــــــه
__________________________
صحيـــــــت هاجر على صوت موبايلهــــــــا , مسكت الموبايل لقت نمره متعرفهـــــــاش
ردت وهى مش فايقــــــه
هاجر : الــــــــــو
احمد : الو ’ صباح الخير , انا صاحيتكـــــ
هاجر : مين معايا
احمد : انا احمد يا هاجر نسيتينى ؟
هاجر : اها احمد لالا مش نسيت ولا حاجه انا بس لسا صاحيه , هى الساعه كام ؟
احمد : الساعه 10
هاجر : ياااااااااااااااااااااااه بدرى كده
وهاجر بتتكلم لقت كريم بيتصل , ما اهتمتش وكملت كلامهـــــــــــــــــــا
احمد : هو انا ممكن اشوفكــــــــ
هاجر : اممممممممممممم ممكن بس امتى ؟
احمد : لو تحبى دلوقت
هاجر : اممممممممممم طيب ادينى ساعه كده افوق واكلمكــــــ تانى مش دى نمرتكــــ
احمد : اه اه
هاجر : خلاص استنى منى تليفـــــــــــون
قفلت هاجرمع احمد ,, لقت كريم بيتصل بيهـــــــــــا تانى قالت تخلص من الحكايه فاتصلت بيـــــه
هاجر : الو يا كريم
كريم : الو يا قلبــــــــــــــى فينك كده وحشتينى موت
هاجر : وحشتكــ اه باماره البنت اللى انت داير معاها اليومين دول
كريم : بنت , بنت مين والله مفيش بنات والله ما بحب غيرك
هاجر : بص يا كريم خلاص كل اللى بينا انتهى , باى
كريم : هـاجر
وقبل ما يكمل كلامه كانت قفلت الموبايل فى وشه وطبعا كريم حاول كتير يتصل بس هى طبعا ما عبرتهوش
بعتت لاحمد مسدج انها هتقابله بعد ســــــــاعه فى مطعم معروف فى مدينه نصر
واحمد رد عليهـــــــــــا بالموافقه
__________________________
عمر فضل يراقب رقيه من بعيد وهى بتتفرج على الفيلا وبتوجهه مدحت عجبه اوى طريقتها واسلوبهــــــــــا , بس اكتر حاجه حسسها ناحيتهـــــــــــا عطف لانه حس انه احرجها زياده
ورقيه كانت بتتجنب تبصله او حتى تلمحه بطرف عنيهــــــا
خلصت رقيه الشغلوسابقها مدحت على العربيه بالكاميرا وراحت لوالده عمر علشان تستأذن
رقيه : احنا خلصنا الشغل يا فندم وهنمشى بقى , بعد اذنكـــــ , هبلغ حضرتك امتى هنبتدى وغالبا على الاسبوع اللى جاى
منال : اوكى انا هسافر الاسبوع ده يوم الخميس وهبعتلكوا مفاتيح الفيلا بالكامل ع المكتب
رقيه : ماشى يا فندم , بعد اذنكـــــــ
اتفجأت رقيه بعمر قدامها , وقفت مكانها ومتحركتش ووشها فى الارض
عمر فجأه قالها كلمه خرجت غصب عنه ومش عارف قالها ليه
عمر : هو انتى كده فعلا ؟؟
استغربت رقيه من السؤال وردت بتلقائيه
رقيه : كده ازاى ؟
عمر : اقصد يعنى خجوله كده ليه , انتى المفروض مهندسه واكيد بتتعاملى مع الناس ومع رجاله و حاجات البنات التانيه دى
رقيه : حاجات تانيه
عمر : اه يعنى ما انتى فاهمه انا اقصد ايه
فجأه رقيه لقت نفسها بتضرب عمر بالقلم على وشه بكل قوتها وجريت من قدامه من غير ما تبص وراها او تبص لرد فعله
عمر وقف فى مكانه ومش عارف لنفسه رد فعل
مش عارف هو زودها فعلا بس ده بالنسباله عادى كان متأكد ان الكلام اللى قاله هيلاقى وراه ضحكه وجر رجل , او حتى هتمشى وتسيبه او حتى هترد وتمشى
لكن انها تتجرأ وتمد ايدها عليـــــــــــه
حاجه مجبهاش خياله قدامـــــــه
سكت ولقى نفسه بتابعها لحد ما غابت عن عينه وطلع اوضتــــــــــــــــه كالعاده بس هو مش زى العاده , لان هو بالنسباله حاسس ان القلم ده اكتر من 14 ساعه اللى بينامهم علشان يفوق من سهره كل يوم
__________________________
ف المطعم هاجر دخلت لاحمد اللى قاعد مستنيها , بص عليها شاف واحده احلى من الصوره بكتير , بصالها بانبهار كأنه اول مره يكلم واحده بنت حتى هى لاحظت ده
هاجر : ازيكــــ
احمد : انا انا , انا تمام وانتى
هاجر :ههههههههههههههههه انا كويسه
احمد : انتى حلوه اوى
هاجر : ميرسى
احمد : بتكلم بجد
هاجر : طيب ما انا عارفه
وفجأه رن موبايل هاجر بصت على الاسم لقيته عبير بعدت عن احمد وردت على الموبايل
عبير : ايه يا هاجر اللى انتى عملتيه مع كريم ده ,, ده بيكلمنى وهو منهار
هاجر : منهار ولا مش منهار سيبك منه واقفلى دلوقت انا مش فاضيه
عبير : انتى مش فى البيت
هاجر : لا ومش هقولك فين
عبير : بايخه ,,, انتى بتلحقى يا بنتى
هاجر : اومال لخمه زيكــــــ ,, روحى طبطبى على كريم …. باى باى
وهاجر بتتكلم كان احمد بيبصلها اوى ونظره غريبه هى ذات نفسها استغربتلها هى عارفه انها حلوه بس هى حاسه بانبهار من ناحيه احمد ,,, راحت ناحيته وهى مبتسمه
احمد : كنتى بتكلمى مين
هاجر : دى واحده صحبتى متشغلش بالك ,,,,, مقولتليش بقى بتعمل ايه فى حياتكـــ
احمد : امممممم انا بشتغل فى شركه بترول
هاجر : واووووووو انت مهندس بترول
احمد : اها
هاجر : مالكــ فيه حاجه
احمد : لا ابدا ,,, بس بصراحه بقى انا حاسس ان جمال الدنيا كله قاعد جمبى
هاجر : هههههههههههههههههههههههههه
احمد : مقولتليش بقى انتى ناويه على كليه ايه
هاجر : انا ناويه على اعلام
احمد : شاطره كمان ؟
هاجر : هههههههههههههههههههههههه بصراحه لا خاصه
احمد : بس هتبقى مذيعه زى القمر , الشغل هو اللى لايق عليكى
__________________________
__*عدى اليوم بسرعه رقيه من المكتب للميكانيكى تجيب العربيه بتاعتها بعد تصليحها للبيت بعد
ما رجعت ع الساعه 10 تلاقى مامتها نايمه , وهاجر نايمه ودخلت فى اوضتها وسابت لخيالها
يرسملها الصوره كامله لوش عمر لحظه ما ضربته وجريت لان اللحظه دى ما فرقتهاش طول
النهار بس كانت مهزوزه بدوشه يومها وكل تفكيرها ازاى هتقابله تانى بعد ما سألها هو ينفع
يبقى فى الفيلا او لا وهى اجابت بلا ,,,, بس كل اللى ريحها انها متأكده انها مش غلطانه فى
رد فعلها لانه زودها وحتى لو مازودهاش فده اقل رد على اللى عمله
_*هاجر رجعت مع احمد وهى مبسوطه وحست انه معجب بيها اوى وانبسطت لده اوى
وحست بثقه فى نفسها زياده وان مفيش حد زيها واستسلمت للنوم لان احمد خلاها تصحى بدرى
_*عمر لاول مره رامى يكلمه وميردش وقاعد فى الاوضه وحاطط ايده على خده وكل شويه
يضحك وبعديها يكشر بس بتترسم ف اخر التكشيره غصب عنه ابتسامه
__________________________
فى بيت محمود , محمود قاعد مضايق , دخلت والدته عليه
سعاد : مالكـــ يا ابنى
محمود : مفيش
سعاد : فيه حاجه فى الشغل ؟
محمود : ابدا ابدا يا ماما
سعاد : بتخبى على امك يا محمود
محمود : ابدا يا امى والله
سعاد : طب فيه ايه بقى
محمود : هاجر
ومكملش محمود الكلام
سعاد : هاجر تانى ؟؟
محمود : هو انا خلصت اولانى بس اوعدك يا امى انا هاخد موقف خلاص
سعاد : اما نشوف ,, تصبح على خير يا محمود
محمود : وانتى من اهله يا امى
فكر محمود كتير وبعد كده مسك الموبايل وطلب نمره هاجر ,, رن الموبايل كتير وبعد كده ردت هاجر
هاجر : الو مين معايا ؟
محمود : انا محمود يا هاجر , اسف بجد لو صحيتك
هاجر : اوووف عاوز ايه يا محمود
محمود: ابدا كنت عاوز اقابلك ضرورى اوى
هاجر : ضرورى اه
محمود : بجد يا هاجر عاوز اقابلك , ممكن تقابلينى بكره , ساعه واحده وخلاص
هاجر : اوكى يا محمود نتقابل الساعه 5 فى المطعم اللى عملت فيه رقيه اخر عيد ميلاد ليها
محمود : اها فاكره فاكره الساعه 5 بالدقيقه هكون موجود ,,,, اوعى تنسى يا هاجر
هاجر : اوكى سلام يا محمود
محمود : باى
واول ما قفلت ياروح محمود ونام محمود وهو مبسوط لانه لاول مره هيقابل هاجر لوحدهم
اما هاجر فنامت
__________________________
دخل على البيت وهو فرحان على غير العاده ,,,, استغربت منى بس ابتسامتله فى الاخر
منى : يارب دايما ً
على : فيه ايه ؟
منى : ابداً شايفاكــــ مبسوط اوى
على : وانتى تكرهى انى اكون مبسوط
منى : لا ابداً يارب دايما يا حبيبى
على : روحــــى روحى حضرى العشا يا هاجر
منى : هاجر !!!!!!!!
تابع الحلقة القادمة من: قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الثامن
تابعونا علي صفحة قصص واقعية علي الفيس بوك لمزيد من القصص
